کلومیپرامین – CLOMIPRAMINE
کلومیپرامین – CLOMIPRAMINEموارد مصرفکلومیپرامین در درمان اختلالات افسردگی ، درمان حالت های فوبیک ، وسواس و کاتالپسی تجویز می شود. هشدارهادر صورت وجود آسم ، اختلالات دو قطبی ، اختلالات خونی ، گوارشی یا قلبی – عروقی ، گلوکوم با زاویه بسته ، افزایش فشار کره چشم ، پرکاری تیروئید ، هیپرتروفی پروستات ، نارسایی کبد یا کلیه ، اسکیزوفرنی ، حملات تشنجی و احتباس ادرار با احتیاط فراوان مصرف شود. عوارض جانبیخشکی دهان ، خواب آلودگی ، ضعف و خستگی ، تاری دید ، افزایش فشار داخل کره چشم ، یبوست ، تهوع ، اشکال در ادرار کردن ، افت فشار خون وضعیتی ، اختلال ضربان قلب ، واکنش های ازدیاد حساسیت ، اختلالات رفتاری ، اختلالات حرکتی ، تداخل در فعالیت جنسی ، افزایش اشتها و وزن و عوارض اندوکرین مثل ژنیکوماستی ، اختلالات خونی و لرزش در اندام ها و مشکلات دندانی و لثه ها از عوارض جانبی دارو هستند. تداخل های داروییمصرف همزمان این دارو با مهار کننده های آنزیم MAO باعث تحریک CNS و بالا رفتن فشار خون می گردد . این دارو از طریق کاهش آستانه تشنج با اثر داروهای ضد صرع ، مقابله می کند . بعضی از داروهای ضد صرع با کاهش غلظت پلاسمایی این دارو ، اثر ضد افسردگی آن را کاهش می دهند . این دارو اثر کاهنده فشار خون کلونیدین و گوانیتیدین را کاهش می دهد . مصرف همزمان این دارو با فنوتیازین ها موجب افزایش عوارض جانبی ضد موسکارینی و تسکین بخش هر دو دارو می شود . همچنین احتمال بروز حملات تشنجی را افزایش می دهد . مصرف همزمان این دارو با داروهای مقلد سمپاتیک ممکن است سبب بروز تشدید عوارض قلبی – عروقی و احتمالا بروز آریتمی ، تاکی کاردی یا افزایش فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد تیروئید ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد . مصرف همزمان فراورده های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو ممکن است سبب بروز ضعف شدید CNS ، ضعف تنفسی و کاهش فشار خون شود . سایمتیدین با مهار متابولیسم این دارو ، غلظت پلاسمایی آن را افزایش می دهد. نکات قابل توصیه۱ – از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. در صورت نیاز ، کاهش مقدار مصرف به تدریج در طول یک دوره حداقل ۴ هفته ای باید انجام شود. اشکال داروییTablet: 10mg, 25mg, 50mg, 75mg |