این داروها، هم به تنهایی و هم به همراه سایر داروهای ضد دیابت (نظیر: انسولین، گلی بنکلامید، مت فورمین یا پیوگلیتازون) برای درمان دیابت نوع دوم به کار می روند.

⚠️ نازوفارنژیت، سردرد و عفونت دستگاه تنفس فوقانی از عوارض جانبی شایع داروهای خانواده گلیپتین محسوب می شود.

⚠️ عارضه افت قند خون معمولا زمانی اتفاق می افتد که این داروها به همراه انسولین یا یک داروی افزایش دهنده ترشح این هورمون مورد مصرف قرار گیرد.

⚠️ پانکراتیت حاد و واکنش های حساسیتی از جمله عوارض شدید این داروها در بعضی بیماران محسوب می شود که در این صورت باید مصرف دارو بلافاصله قطع شود.

⚠️ در صورت نقص عملکرد کلیه ها مصرف سیتاگلیپتین باید کاهش پیدا کند.

با توجه به اینکه لیناگلیپتین در مقایسه با سیتاگلیپتین دفع صفراوی دارد، در مواقع ابتلای بیمار به نارسائی کلیوی نیازی به تنظیم دوزاژ نیست.

گلیپتین ها نه مثل داروهای سولفونیل اوره (مانند گلی بنکلامید) باعث افزایش وزن می شوند و نه مانند تایدها (مانند اگزناتاید) وزن را کاهش می دهند.

:References
Goodman & Gilman’s the pharmacological basis of therapeutics. 12th ed, (2011). p: 1264.
Basic & clinical pharmacology. 13th ed, (2015). p: 740.
Rang and Dale’s pharmacology. 8th ed, (2015). p: 391.