معرفی شایع‌ترین بیماری‌‌ پوستی و راه‌های درمان آنها

آلرژی‌ها، محرک‌ها، ساختار ژنتیکی، بیماری‌های خاص و مشکلات سیستم ایمنی می‌توانند باعث ایجاد بیماری‌ های پوستی شوند. گاهی این بیماری پوستی قابل درمان و همینطور قابل پیشگیری هستند فقط نیاز است که درباره‌‎ی این بیماری های پوستی اطلاعات اولیه مورد نیاز را داشته باشید. اولین وظیفه پوست، حفاظت از بدن و مقابله با استرس‌های محیطی است. همچنین پوست نقش مهمی در زیبایی و اعتماد به نفس اشخاص دارد. بسیاری از افراد از بیماری‌های پوستی رنج می‌برند و در پی درمان و برطرف کردن معضلات پوستی خود هستند. در این مقاله بیماری‌ های پوستی رایج را معرفی می‌کنیم و به راه‌های درمان احتمالی آنها را توضیح می‌دهیم.

بیماری پوستی اگزما چیست؟ آیا اگزما واگیردار است؟

اگزما که به عنوان درماتیت آتوپیک نیز شناخته می‌شود، از بیماری‌ های پوستی مزمن (طولانی مدت) است که منجر به تحریک، قرمزی و التهاب پوست می‌شود. این یک بیماری شایع است که اغلب در دوران نوزادی ظاهر می‌شود، با این حال هر فردی ممکن است در هر سنی به این بیماری پوستی مبتلا شود. از آنجایی که اگزما بیماری عفونی نیست، نمی‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود و بنابراین واگیردار نمی‌باشد.

علت اگزما چیست؟

اگرچه علت بیماری پوستی اگزما ناشناخته است، اما محققان احتمال می‌دهند که ژن‌ها، سیستم ایمنی و محیط همگی در ایجاد این بیماری های پوستی نقش دارند. ممکن است زندگی با این نوه بیماری های پوستی، بسته به درجه و محل علائم اگزما، چالش برانگیز باشد. درمان اگزما به مدیریت علائم کمک می‌کند. اگزما اغلب با بلوغ بهبود می‌یابد، اما برای برخی افراد ممکن است تا آخر عمر باقی بماند.

• تاثیر ژنتیک در بیماری اگزما

اگر بیماری پوستی اگزما در خانواده وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به این بیماری در سایر اعضاء خانواده افزایش می‌یابد. اخیراً دانشمندان تغییراتی را در ژن‌هایی کشف کرده‌اند که بر پروتئین خاصی تأثیر می‌گذارند و به بدن ما در حفظ یک لایه سالم پوست کمک می‌کنند. اگزما ناشی از تغییراتی در سد پوست است که به رطوبت اجازه خروج می‌دهد. در صورت عدم وجود مقادیر طبیعی این پروتئین، سیستم ایمنی پوست را در معرض محیط قرار می‌دهد و رطوبت بیشتری از پوست خارج می‌شود که منجر به اگزما خواهد شد.

• تأثیر سیستم دفاعی در بیماری پوستی اگزما

سیستم ایمنی به طور معمول به دفاع بدن شما در برابر بیماری‌ها، میکروب‌ها و ویروس‌ها کمک می‌کند. اگزما ممکن است ناشی از بیش فعال بودن سیستم ایمنی باشد و باعث تحریک پوست شود.

• تأثیر محیط در بیماری پوستی اگزما

اگزما ممکن است در نتیجه تحریک سیستم ایمنی بدن توسط متغیرهای محیطی ایجاد شود تا سد محافظ پوست را تغییر دهد و رطوبت بیشتری از آن خارج شود. این عناصر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سیگار کشیدن؛ قرارگیری در معرض.
• انواع خاصی از آلودگی هوا
• عطرها و مواد شیمیایی در محصولات مراقبت از پوست و صابون‌ها

معرفی روش‌های درمان بیماری پوستی اگزما

مرطوب کردن منظم و سایر روال‌های خودمراقبتی، اولین قدم در درمان اگزما است. ممکن است پزشک شما لوسیون‌های دارویی را توصیه کند که تحریک را کاهش داده و به ترمیم پوست کمک می‌کنند، اگر این لوسیون‌ها مؤثر نباشند. آنها گاهی اوقات همراه با سایر درمان‌ها استفاده می‌شوند. اگزما ممکن است سال‌ها ادامه داشته باشد. برای مدیریت آن لازم است که داروهای مختلفی را در طی ماه‌ها یا سال‌ها امتحان کنید. حتی اگر درمان موثر باشد، علائم اگزما ممکن است عود کنند یا به اصطلاح شعله ور شوند.

معرفی بیماری زگیل پوست

زگیل‌ها، توده‌های ریز و غیر سرطانی هستند که در نتیجه عفونت با یکی از چندین ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) روی پوست شما ایجاد می‌شوند و از رایج‌ترین بیماری‌ های پوستی به شمار می‌آیند. این ویروس باعث رشد سلولی اضافی می‌شود که لایه بیرونی پوست را در آن ناحیه ضخیم و سخت می‌کند. زگیل ممکن است روی دست‌ها یا پاهایتان ایجاد شود، همچنین در هر جایی که پوست دارید احتمال رشد آن وجود دارد. محل و شکل ظاهری زگیل تعیین کننده نوع آن است.

همه افرادی که به HPV مبتلا هستند به زگیل مبتلا نمی‌شوند؛ زیرا سیستم ایمنی بدن هر فرد به طور متفاوتی به ویروس واکنش نشان می‌دهد. علاوه بر این، اگر خود به پوست خود آسیب برسانید، عفونت ممکن است سریعتر گسترش یابد. در نتیجه، افرادی که ناخن‌های خود را می‌جوند یا دارای مشکلات پوستی مداوم مانند اگزما هستند، بیشتر در معرض ابتلا به زگیل قرار دارند.

نحوه ابتلا به بیماری پوستی زگیل

زگیل‌ها بسیار عفونی هستند در نتیجه تماس مستقیم با پوست فرد آلوده منتقل می‌شوند. همچنین زمانی که زگیل‌های خود را می‌چینید و سپس قسمت دیگری از بدن خود را لمس می‌کنید؛ با این روش زگیل را بر روی بدن خود پخش می‌کنید. علاوه بر این، ممکن است با استفاده از وسایلی مانند حوله یا تیغ که با زگیل روی بدن شما یا شخص دیگری تماس پیدا کرده است، آنها را منتقل کنید.

بیماری پوستی زگیل چگونه درمان می‌شود؟

امروزه درمان زگیل و از بین بردن زگیل دغدغه بسیاری از افراد است. زگیل‌هایروی پوست، اغلب بی‌ضرر هستند و ممکن است خود به خود از بین بروند. اما زگیل تناسلی باید توسط پزشک معاینه شود. در ادامه می‌توانید روش‎های درمان زگیل را مطالعه کنید.

• روش انجماد زگیل:

می‌توانید از محلول‌های اسپری انجماد بدون نسخه در خانه استفاده کنید یا از پزشک خود بخواهید از نیتروژن مایع برای انجماد زگیل به عنوان بخشی از سرما درمانی استفاده کند. دما برای درمان خانگی ممکن است تا 100- درجه کاهش یابد. اشکال این درمان خانگی این است که نمی‌تواند زگیل را به اندازه کافی عمیق منجمد کند. از آنجا که اسپری باید برای مدت طولانی‌تری نسبت به زمانی که در مطب پزشک تحت درمان قرار می‌گرفتید اسپری شود، ممکن است ناراحت کننده باشد. بعد از انجام سرما درمانی، پس از یک تا دو هفته، بافت مرده بیرون می‌آید و زگیل درمان می‌شود.

• سایر داروها:

از ایمیکویمود (آلدارا و زیکلارا)، یک درمان ایمونوتراپی که سیستم ایمنی بدن شما را برای مبارزه با ویروس زگیل تقویت می‌کند، و بلئومایسین که برای از بین بردن ویروس به زگیل تزریق می‌شود. به صورت کرمی ارائه می‌شود که نیاز به نسخه دارد.

• اسید سالیسیلیک

اسید سالیسیلیک جزء فعال درمان‌های مختلف زگیل بدون نسخه از جمله ژل، پماد و پد است. استفاده منظم از اسید باعث متلاشی شدن تدریجی بافت زگیل می‌شود. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا تکمیل شود.

• جراحی جزئی:

زمانی که درمان‌های مختلف در از بین بردن زگیل شکست خورده باشند، ممکن است جراحی برای برداشتن زگیل انجام شود. با استفاده از یک روش کرایو جراحی یا یک سوزن الکتریکی، پایه زگیل برداشته می‌شود (انجماد عمیق).

• جراحی لیزر:

در این عمل، بافت زگیل توسط اشعه لیزر قوی سوخته و از بین می‌رود.

بیماری کهیر پوست

یکی دیگر از بیماری‌ های پوستی رایج، کهیر است. کهیر، یک پاسخ پوستی است که منجر به جوش‌های خارش دار می‌شود. کهیرهایی که بیش از شش هفته باقی می‌مانند و اغلب در طی ماه‌ها یا سال‌ها عود می‌کنند، کهیر مزمن نامیده می‌شوند. کهیرهای مزمن بسیار ناخوشایند هستند و خواب و فعالیت‌های روزانه را مختل می‌کنند و بسیاری از بیماران با داروهای ضد خارش (آنتی هیستامین‌ها) تسکین می‌یابند.

علائم بیماری پوستی کهیر مزمن

• دسته‌ای از تاول‌ها که در هر جایی از بدن ظاهر می‌شوند بسته به رنگ پوست شما، این تاول‌ها می‌تواندد قرمز، بنفش یا همرنگ پوست باشند.
• اندازه و شکل آنها متفاوت است.
• خارش بسیار شدید دارند.
• تورم دردناک در اطراف لب‌ها، گونه‌ها یا چشم‌ها ایجاد می‌کنند.
• بیش از شش هفته طول می‌کشد. گاهی برای ماه‌ها یا سال‌ها عود می‌کنند.

کهیر باعث آزاد شدن مواد شیمیایی سیستم ایمنی مانند هیستامین در گردش خون شما م‌ شود که منجر به جوش می‌شود. علل کهیر مزمن اغلب ناشناخته است.اگر می‌توانید، سعی کنید چیزهایی را که باعث ایجاد کهیر در شما می‌شود شناسایی کنید تا بتوانید از آنها اجتناب کنید. این می‌تواند به جلوگیری از کهیر کمک کند. موارد زیر ممکن است باعث واکنش پوستی شوند:

• بیماری‌ها شامل سرطان، عفونت، آلرژی و بیماری تیروئید است
• مصرف غذاهای خاص
• تماس با برخی از گیاهان، حیوانات، مواد شیمیایی و قرار گرفتن در معرض سرما، مانند آب سرد یا باد، یا خوردن غذاهای تند یا ورزش یا تحت استرس بودن
• پاسخ به یک دارو، نیش یا نیش حشره که به پوست شما فشار می‌آورد و باعث خارش می‌شود یا پوشیدن لباس‌های تنگ.

جلوگیری و پیشگیری از بیماری پوست کهیر

اقدامات احتیاطی برای کاهش خطر ابتلا به کهیر یا آنژیوادم عبارتند از:

• از محرک‌های شناخته شده خودداری کنید. اگر می‌دانید علت کهیر شما چیست، سعی کنید از مواد شیمیایی اجتناب کنید.
• اگر قبلاً پس از تماس با گرده یا حیوانات کهیر داشته‌اید؛ حتما پس از تماس مجدد با این مواد، حمام کنید لباس تازه بپوشانید.
• پزشک می‌تواند داروهای استروئیدی، آنتی هیستامین‌ها یا کرم منتول را توصیه کند.

معرفی بیماری پوستی درماتیت تماسی

هنگامی که پوست پس از تماس با هر چیزی که واکنش آلرژیک ایجاد می‌کند، تحریک یا ملتهب می‌شود، این وضعیت به عنوان درماتیت تماسی شناخته می‌شود. درماتیت تماسی آلرژیک یا محرک است. 80 درصد از تمام موارد درماتیت تماسی ماهیت تحریک کننده دارند و شامل پاسخ سیستم ایمنی به یک آلرژن نمی شود. در عوض، زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های پوست با قرار گرفتن در معرض محرک‌هایی مانند پاک‌کننده‌ها، شوینده‌ها، صابون‌ها، سفیدکننده‌ها یا جواهرات ساخته شده از نیکل آسیب ببینند. همچنین پوشیدن لباس‌های پشم دار، شستن بیش از حد دست‌ها با آب داغ و صابون، آرایش، رنگ مو، قیچی حاوی نیکل، سگک کمربند، لباس‌هایی دارای زیپ‌های فلزی عوامل هستند که در برخی افراد سبب واکنش آلرژیک می‌شوند.

کدام علائم و نشانه‌ها با درماتیت تماسی همراه است؟

بسیاری از مشکلات پوستی، مانند وزیکول‌ها یا ضایعات در مناطق آسیب دیده، خارش، پوسته پوسته شدن در اثر درماتیت تماسی ایجاد می‌شوند. حساسیت مفرط به خورشید، افزایش خطر آفتاب سوختگی و تحریک ناشی از ضد آفتاب از واکنش‌های شدیدتر پوست هستند. علاوه بر ایجاد مشکلات پوستی، درماتیت تماسی ممکن است با تداخل در خواب، ایجاد مشکل در تمرکز و دشوار کردن انجام وظایف در محل کار یا مدرسه، کیفیت زندگی افراد را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد.

بهترین راه برای درمان بیماری پوستی درماتیت تماسی؟

برای درمان علائم بیماری های پوستی درماتیت تماسی، که ممکن است شبیه به تعدادی از اختلالات پوستی مختلف باشد، متخصصان پوست اغلب هیدروکورتیزون و سایر استروئیدها را تجویز می‌کنند. اگر بثورات شدید باشد یا اگر استروئیدهای موضعی در درمان خارش و سایر علائم درماتیت تماسی مؤثر نباشد، متخصصان پوست ممکن است دوره کوتاهی از کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا تزریقی را توصیه کنند.

یافتن محرک یا آلرژنی که باعث تشدید یا به اصطلاح شعله ور شدن می‌شود و پس از آن اجتناب از آن برای جلوگیری از شیوع مجدد بیماری ضروری است. با حفظ یک روتین مراقبت از پوست مناسب با مرطوب کننده‌ها، لوسیون‌ها و سایر محصولات مراقبت از پوست، می‌توان از شعله ور شدن در آینده جلوگیری شود.

معرفی بیماری پوستی رزواسه

روزاسه یک اختلال پوستی مزمن است و از بیماری های پوستی است که بیشتر صورت را درگیر می‌کند. روزاسه باعث می‌شود صورت شما برافروخته به نظر برسد و دارای رگ‌های خونی قابل مشاهده است. علاوه بر این، ممکن است باعث ایجاد جوش‌های ریز و چرکی شود. این علائم و نشانه‌ها ممکن است برای هفته‌ها یا ماه‌ها قبل از فروکش کردن موقت در نوسان باشند. روزاسه ممکن است با آکنه، سایر بیماری‌های پوستی، که به طور طبیعی رخ می‌دهد اشتباه گرفته شود.

زنان و افرادی که رنگ پوست روشن‌تری دارند بیشتر به آن مبتلا می‌شوند، اگرچه مردان نیز ممکن است علائمی داشته باشند. اولین علائم روزاسه عبارتند از: هنگام استفاده از آب یا محصولات مراقبت از پوست، ممکن است قرمزی متناوب (سرخ شدن) روی بینی، گونه‌ها، پیشانی و چانه و همچنین احساس سوزش یا سوزش داشته باشید. روزاسه قابل درمان نیست، با این حال درمان ممکن است علائم و نشانه‌ها را مدیریت کرده و کاهش دهد.

اگرچه علت دقیق بیماری روزاسه ناشناخته است، برخی از عوامل ممکن است علائم را تشدید کنند. علل معمول روزاسه عبارتند از:

الکل

ادویه‌ها در غذا

پنیر

کافئین

نوشیدنی‌های گرم شده

فعالیت‌های هوازی مانند دویدن

درمان بیماری پوستی رزواسه

روزاسه غیرقابل درمان است، اما مراقبت پزشک به مدیریت علائم کمک می‌کند. پزشک ممکن است برای شما نسخه‌ای از لوسیون‌ها و ژل‌های موضعی با استفاده از آنتی‌بیوتیک به مدت شش تا شانزده هفته تجویز کند. روزاسه قابل انتقال نیست و رعایت بهداشت در ایجاد آن تأثیری ندارد.