دسته بندی لایه بردارهای پوست
لایه برداری بعد از پاکسازی پوست و محافظت در برابر نور خورشید، به عنوان یکی از ضروریات قطعی هر روتین مراقبت از پوست شناخته می‌شود. لایه بردارهای موجود در محصولات پوستی به طور کلی به دو گروه تقسیم می‌شوند: فیزیکی (همچنین به عنوان مکانیکی نیز شناخته می‌شود) و شیمیایی. هدف محصولات فیزیکی، حذف فیزیکی سلول‌های مرده پوست است و شامل مواد ساینده هستند. محصولات شیمیایی، حاوی آنزیم‌ها و اسیدها هستند که پیوندهای بین سلول‌های مرده را حذف می‌کنند. در ادامه اجزاء و مواد سازنده هر دو گروه را بررسی می‌کنیم.
لایه بردارهای شیمیایی موجود در محصولات پوستی
همه لایه بردارهای شیمیایی، با فرمول یکسانی ساخته نمی‌شوند و از نظر ساختار و نوع محصول، می‌توان انواع مختلفی را انتخاب کرد. دسته‌های زیادی از محصولات لایه بردار صورت وجود دارند. قبل از اینکه بخواهید بهترین کرم لایه بردار را برای خود انتخاب کنید، ایده خوبی است که با دسته بندی‌های زیادی از کالاهای موجود در بازار، آشنا شوید. آلفا هیدروکسی اسیدها، اسیدهای بتا هیدروکسی و آنزیم‌ها سه دسته کلی از مواد شیمیایی هستند که در لایه بردارها استفاده می‌شوند.
معرفی و دسته بندی اسیدهای آلفا هیدروکسی (AHAs):
اسید آلفا هیدروکسی(AHAs) ، اسیدهای طبیعی هستند که ممکن است، در شیر و میوه یافت شوند. این اسیدها به سلول‌های ما در “چرخش” یا جایگزینی خود کمک می‌کنند. سرم‌ها، ماسک‌های صورت، لایه بردارهای شیمیایی و درمان‌های ضد پیری اغلب حاوی اجزای AHA هستند. غلظت AHA برای محصولات آرایشی بدون نسخه، باید کمتر از 10 درصد نگه داشته شود تا تحریک پوست به حداقل برسد. در ادامه توضیحاتی درباره برخی ازAHA ها که استفاده فراوانی در لایه بردارها دارند، ذکر شده است.
اسید لاکتیک
اسید لاکتیک، یک لایه بردار ملایمی است که از شیر ترش (تخمیر شده) به دست می‌آید؛ همچنین یک مرطوب کننده خوب است و به آن لاکتات سدیم نیز می‌گویند. از آنجایی که عوارض جانبی آن معمولاً جزئی هستند یا وجود ندارند، متخصصان پوست به طور معمول اسید لاکتیک را به بیماران خود توصیه می‌کنند. بهترین مکان استفاده برای اسید لاکتیک، در نواحی ظریف مانند ناحیه زیر چشم شما است. اگر پوست شما مستعد تحریک و قرمزی باشد، فرمولاسیون‌های حاوی اسید لاکتیک ممکن است برای شما موثرتر از سایر AHAها باشد.
اسید گلیکولیک
اسید گلیکولیک یک AHA محبوب که از نیشکر تولید می‌شود و وزن مولکولی کمی دارد؛ این اسید با نفوذ به پوست، به راحتی سلول‌های پوست را لایه برداری می‌کند. این اسید برای پوست‌هایی که اغلب کدر به نظر می‌رسند، استفاده می‌شود. شما باید با احتیاط بیشتری از آن استفاده کنید؛ زیرا این اسید بسیار قوی‌تر از اسید لاکتیک است. همچنین این ماده حاوی ویژگی‌های ضد باکتریایی است که به از بین بردن میکروب‌های ایجاد کننده آکنه، کمک می‌کند و آن را برای پوست‌هایی که مستعد جوش هستند، ایده آل می‌کند. اسید گلیکولیک قوی‌تر از اسید لاکتیک است؛ بنابراین باید از قرار دادن آن بر روی نواحی ظریف، مانند ناحیه زیر چشم خودداری کنید.
اسید مالیک و سیتریک
میوه‌ها و سبزیجات حاوی اسیدهای آلی مالیک و اسید سیتریک هستند. اسید سیتریک که از مرکباتی مانند لیمو، پرتقال و لیموترش به دست می‌آید، هم یک AHA و هم BHA است. سیب منبع غنی از اسید مالیک است. این اسیدها، به روشی مشابه اسید لاکتیک و گلیکولیک لایه برداری می‌کنند؛ اما به دلیل داشتن آنتی اکسیدا‌ن‌های گیاهی قوی، از مزایای بیشتری برخوردار هستند. آنتی اکسیدان‌هایی که به صورت موضعی استفاده می‌شوند، می‌توانند پیری و تیرگی را به تاخیر بیندازند.
اگر مشکل پوستی مانند روزاسه یا آکنه دارید، این نوع اسیدها ممکن است بهترین انتخاب نباشند؛ زیرا می‌توانند باعث قرمزی و تحریک شوند. استفاده از این اسیدها برای لایه برداری، می‌تواند به ضخیم شدن پوست در طول زمان کمک کند. اگر پوست آسیب‌دیده در اثر آفتاب یا پوستی حساس دارید با احتیاط از محصولات حاوی این اسیدها استفاده کنید.
معرفی و دسته بندی بتا هیدروکسی اسیدها (BHAs)
اسیدهای محلول در روغن معروف به اسیدهای بتا هیدروکسی، به عنوان لایه بردار عمل می‌کنند. مشابه AHAها،BHA ها به شکستن پیوندهای بین سلول‌های مرده پوست کمک می‌کنند تا از روی پوست شما پاک شوند. اما BHAها بر خلافAHA ها ممکن است وارد لایه‌های عمیق‌تری از پوست شوند که به آزادسازی منافذ مسدود شده و از بین بردن میکروب‌ها کمک می‌کنند. اگر اغلب دچار جوش‌های سرسفید یا سرسیاه می‌شوید، استفاده از محصولات حاوی این دسته از اسیدها توصیه می‌شود.
اسید سالیسیلیک
اسید سالیسیلیک، یک عنصر رایج در محصولات مراقبت از پوست درمان کننده آکنه است و می‌تواند در آزمایشگاه‌ها یا از منابع گیاهی ساخته شود. به این دلیل که در روغنی که به طور طبیعی توسط پوست ما تولید می‌شود، حل می‌شود، می‌تواند به عمق بیشتری از لایه‌های پوست وارد شود. علاوه بر ضد التهابی بودن، اغلب کمتر از اجزای AHA تحریک کننده است.
این اسید برای پوست‌هایی که چرب‌تر هستند و بیشتر مستعد آکنه هستند، عالی است. اسید سالیسیلیک به طور گسترده در سرم‌ها و لوسیون‌های ضد پیری استفاده می‌شود. از آنجایی که اسید سالیسیلیک پتانسیل خطرناکی برای بدن دارد، استفاده از آن در فرمولاسیون‌های آرایشی محدود شده است. به همین دلیل، محتوای آن را در فرمولاسیون بزرگسالان به 2٪ یا کمتر محدود می‌شود.
معرفی آنزیم‌های موجود در محصولات لایه بردار
آنزیم‌ها، آخرین گروه لایه بردارهای شیمیایی هستند و برای شرکت‌های محصولات مراقبت از پوست جذابیت خاصی دارند؛ زیرا به‌طور معمول در فهرست International Nomenclature Cosmetic Ingredient ظاهر می‌شوند. دو آنزیم که اغلب در ترکیبات آرایشی مورد استفاده قرار می‌گیرند، عبارت‌اند از پاپائین و بروملین. آنها با برداشتن پیوند نگهدارنده سلول‌های مرده، عملکردی مشابه BHA دارند. این اجزا ممکن است طبیعی‌ترین و خالص‌ترین نوع لایه بردارها به نظر برسند؛ اما به احتمال زیاد منجر به پاسخ پوست نیز می‌شوند. از آنجایی که آنزیم‌ها از نظر فیزیولوژیکی فعال هستند، افرادی که پوست آسیب‌دیده یا پیری دارند، نباید از آنها به عنوان اولین گزینه خود استفاده کنند.
مواد ساینده موجود در لایه بردارهای فیزیکی
لایه‌بردارهای فیزیکی، سلول‌های مرده را از سطح پوست پاک می‌کنند و در نتیجه بافت کلی آن را بهبود می‌بخشند. موادی مانند پوست گردو، زردآلو، نمک دریا مواد اصلی بسیاری از لایه بردارهای فیزیکی هستند. همچنین از میکروگرانول‌ها برای لایه برداری فیزیکی نیز استفاده می‌شود. آنها به طور فیزیکی لایه‌های پوسته‌دار که خشک شده‌اند را پاک می‌کنند و پوستی صاف و سالم را نشان می‌دهند.
ماساژ دادن لایه بردارهای فیزیکی با حرکات دایره‌ای، به افزایش گردش خون و بهبود فرآیند بازسازی سلولی کمک می‌کند. همچنین می‌تواند به طور موثری، بروز سلولیت را در نواحی خاصی از بدن کاهش دهد. مزایای دیگر آنها، شامل داشتن فعل و انفعالات شیمیایی کمتر با سایر محصولات مراقبت از پوست و همچنین درخشان کردن رنگ پوست است.
هنگام انتخاب لایه بردارها فیزیکی باید عوامل زیر را در نظر بگیرید:
اندازه ذرات: برای درمان صورت، ذرات کوچکتر مطلوب هستند. برای شستشوی بدن، ذرات بزرگتر ایده آل هستند.
سطح لایه برداری یا سایندگی ذرات: این میزان با سختی، شکل و لبه ذرات تعیین می‌شود.
حساس به مشکلات میکروبیولوژیکی و اکسیداسیون و همچنین سایر ناسازگاری‌های فرمولاسیون.
