یکی از مزایای مهم داروی پیوگلیتازون این است که ضمن کنترل قند خون، باعث کاهش تری گلیسرید و افزایش HDL نیز می شود (البته روی LDL یا کلسترول تام تاثیر ندارد).

پیوگلیتازون باعث بهبود عارضه کبد چرب غیر الکلی می شود.

این دارو عروق را بهبود می بخشد و از تنگ شدن سرخرگ ها بعد از استنت گذاری جلوی گیری می نماید.

با وجود مزیت های بر شمرده در رابطه با داروی پیوگلیتازون، عوارض جانبی متعدد این دارو، مصرف آن را محدود کرده است.

⚠️ پیوگلیتازون ریسک ابتلا به آنژین نارسائی و سکته قلبی را افزایش می دهد.
این دارو باعث احتباس مایعات بدن می شود، به ویژه اگر به همراه انسولین مورد استفاده قرار گیرد.

⚠️ ادم لکه زرد در شبکیه چشم یکی از عوارض جانبی نادر اما جدی است که معمولا با قطع مصرف دارو بهبودی پیدا می کند.

⚠️ پوکی استخوان، آنمی، افزایش وزن (به ویژه هنگامی که با انسولین یا داروهای سولفونیل اوره مصرف شود) و افزایش احتمال ابتلا به سرطان مثانه، از عوارض جانبی پیوگلیتازون محسوب می شود.

⚠️ مصرف ریفامپین به همراه پیوگلیتازون، غلظت این دارو را در خون کاهش و جم فیبروزیل غلظت آن را افزایش می دهد.

⛔️ پیوگلیتازون برای مبتلایان به بیماری های کبدی فعال منع مصرف دارد؛ اما در نارسائی کلیوی قابل تجویز است.

⛔️ مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی و همچنین برای کودکان ممنوع است.

:References
Goodman & Gilman’s the pharmacological basis of therapeutics. 12th ed, (2011). pp: 1259-1261.
Basic & clinical pharmacology. 13th ed, (2015). pp: 737-738.
Rang and Dale’s pharmacology. 8th ed, (2015). p: 390.