هشدارها

۱ -استفاده بلندمدت پردنیزون در کودکان می ‌تواند منجر به مهار رشد شود.
۲ -به دنبال مصرف این دارو ممکن است آزمون‌ های بررسی عملکرد محور هیپوتالاموس- هیپوفیز-غده فوق کلیه دچار اختلال شود.
۳ -در افراد مسن و به ویژه زنان یائسه، احتمال بروز پوکی استخوان و پرفشاری خون، افزایش می یابد.
۴ -با تجویز مقادیر بیش از day/5mg7 ممکن است علائمی شبیه سندرم کوشینگ ظاهر شود.
۵ -در افراد با سابقه ابتلا به سل، پرفشاری خون، سکته قلبی اخیر، نارسایی احتقانی قلب، نارسایی کلیه و کبد، دیابت یا سابقه خانوادگی این بیماری، اختلالات روحی و روانی حاد، صرع، زخم‌ های گوارشی و کم کاری تیروئید با احتیاط تجویز شود.

عوارض جانبی

درمان بلندمدت با پردنیزون بیمار را مستعد ابتلا به بیماری‌ های عفونی می‌ کند و از طرفی علائم عفونت نیز پنهان می ‌شود. کاهش و یا تاری دید، تکرر ادرار و پرنوشی، زخم گوارشی، علائم شبه کوشینگ، آکنه و افزایش فشار خون از عوارض جانبی دارو هستند.

تداخل های دارویی

مصرف همزمان این دارو با ریفامپین، داروهای ضدصرع مانند کاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین و پریمیدون موجب کاهش اثر دارو می ‌گردد. این دارو ممکن است باعث کاهش اثر داروهای کاهنده قندخون و یا داروهای کاهنده فشار خون گردد.

نکات قابل توصیه

۱ -برای به حداقل رساندن تحریک گوارشی پردنیزون باید بعد از غذا مصرف شود.
۲ -از قطع ناگهانی مصرف دارو بعد از استفاده بلندمدت (بیش از ۳ هفته) پرهیز شود.
۳ -در طول درمان، مصرف سدیم بایستی محدودشده و مصرف مکمل های حاوی پتاسیم توصیه می ‌شود.
۴ -در طول درمان بلندمدت، معاینات چشم پزشکی باید به طور مرتب انجام گیرد.

اشکال دارویی

Tablet: 1mg, 5mg, 20mg, 50mg