انبساط رگ های کرونر به وسيلهٔ نیتریک اکساید، باعثِ اكسيژن رسانی بهتر به عضلهٔ قلب می گردد. لذا یکی از کاربردهای درمانی این داروها برای آنژین واریانت می باشد.

تزریق نیتروگلیسرین وریدی می تواند مانع تجمع پلاکتی شود، لذا برای درمان آنژین ناپايدار نیز کاربرد دارد.

 شروع اثر اشکال زیرزبانی نیترات ها، ۱ تا ۳ دقيقه و دوام اثر آنها ۲۰ تا ۳۰ دقیقه است؛ لذا برای درمان فوری آنژین مورد استفاده قرار می گیرند.

تجویز نیتروگلیسرین وریدی، محدود به حالت های شدید و عود کننده آنژین استراحت (ناپايدار) می باشد.

 اشکال آهسته اثر خوراكى و پوستی نیتروگلیسرین برای دوره های طولانی مصرف، تجویز می شوند.

علاوه بر آنژین صدری، یکی از موارد کاربرد آمیل نیتریت استنشاقی برای درمان مسموميت با سیانید است.

⭐️ طول دورهٔ اثر ایزوسورباید دی نیترات خوراکی و زیرزبانی، ۳ تا ۴ برابر بیش از نیتروگلیسرین می باشد.

⭐️ ایزوسورباید منونیترات نسبت به ایزوسورباید دی نیترات طول عمر بيشترى دارد.
لذا مصرف روزی یک بار منونیترات یک مزیت محسوب می شود.

⭐️ یکی از مزیت های ایزوسورباید دی نیترات نسبت به نوع منونیترات این است که برای درمان نارسایی قلبی هم کاربرد دارد.

⚠️ با توجه به افزايش ناگهانى ظرفيت سیاهرگ ها برای نگهداری خون، کاهش فشارخون وضعيتی، یکی از عوارض جانبی شایع این داروها محسوب می شود.

⚠️ ضربان شريان گیجگاهی و سردرد میگرنی، از عوارض جانبی شايع داروهای نیتروگلیسرین و آمیل نیتریت است.

⚠️ رفلکس جبرانی سيستم سمپاتیک، شامل تاکیکاردی و احتباس آب و نمک، از عوارض جانبی این داروها محسوب می شود.

⚠️ مصرف پياپى این داروها بعد از یک یا دو روز یا استفاده از اشکال دارویی طولانی اثر، می تواند منجر به تحمل دارویی و کاهش اثر بخشی این داروها شود.
به همین دلیل معمولاً بین دفعات مصرف اشکال آهسته رهش، حداقل ۸ ساعت فاصله می اندازند.
البته احتمال بروز تحمل نسبت به اثرات درمانى ایزوسورباید کمتر از نیتروگلیسرین است.
_____________________________

Nicorandil

این دارو یک استر نیترات است که با داشتن اثر آگونیستی روی نوع خاصی از کانال های پتاسیمی، روی شریان کرونر اثر گشاد کنندگی دارد.

نیکوراندیل برای درمان آنژین صدری تجویز می شود.

⚠️ سردرد، ضعف، گیجی، تهوع و برافروختگی پوست، از عوارض جانبی شایع این دارو محسوب می شود.