برای خرید کالا های سلامت در جشنواره زمستانه نسخه اول شرکت کنید.

داروشناسی بیهوش کننده های عمومی

داروشناسی بیهوش کننده های عمومی

مقدمه

داروهای بیهوش کننده عمومی، باعث کاهش سطح فعالیت سیستم عصبی مرکزی تا حدی می شوند که انجام اعمال جراحی یا سایر مداخلات دردناک روی بیمار امکان پذیر باشد.

بیهوشی عمومی شامل اجزاء زیر می باشد:
. عدم هوشیاری
. فراموشی
. عدم احساس درد
. عدم واکنش حرکتی به تحریکات دردزا
. کاهش واکنش های خودکار (سمپاتیک) به تحریکات دردزا

داروهای بیهوش کننده عمومی، بر اساس شیوه استعمال به دو دسته استنشاقی (مانند هالوتان) و تزریقی (مانند تیوپنتال) تقسیم می شوند. امروزه معمولا برای دستیابی به یک بیهوشی متعال برای بیمار، هر دو شیوه توامان مورد استفاده قرار می گیرند.
دسته ای از داروها هم به عنوان داروهای کمک بیهوشی یا داروهای الحاقی شناخته می شوند که مانند شل کننده های عضلانی (نظیر پانکرونیوم)، قبل از عمل جراحی برای کمک به تنفس بیمار، مورد تجویز قرار می گیرند.

با توجه به اینکه میزان اثربخشی بسیاری از بیهوش کننده های عمومی به میزان انحلال آنها در چربی ها بستگی دارد؛ یک تئوری قدیمی در رابطه با مکانیسم عمل این داروها، واکنش آنها با غشاء دولایه لیپیدی جدار سلول هاست. اما امروزه مشخص شده که این داروها روی گیرنده ها و کانال های یونی موجود در غشاء سلولها اثر می گذارند. به عنوان مثال: فعال کردن رسپتورهای مهاری GABA، فعال کردن کانال های پتاسیمی و غیرفعال نمودن رسپتورهای تحریکی گلوتامات (یا NMDA).

مهم ترین تاثیرات فیزیولوژیک بی هوش کننده های عمومی اعم از استنشاقی یا تزریقی روی بدن عبارت است از:

کاهش فشار خون به دلیل کاهش قدرت انقباض قلب و انبساط شریان ها
دپرسیون تنفسی به دلیل کاهش تهویه ریوی و تضعیف رفلکس های تنفسی
کاهش دمای بدن به دلیل افت متابولیسم، کاهش مصرف اکسیژن و انقباض عروق محیطی

در قسمت های آینده در مورد داروهای بیهوش کننده عمومی (استنشاقی و تزریقی) و همینطور داروهای شل کننده عضلانی موجود در فهرست دارویی رسمی ایران توضیحاتی ارائه خواهد شد.

نمایش همه جمع کردن
محصولات

بیماری‌ها و ناخوشی‌ها

محصولات

به نظر میرسد چیزی که دنبالش هستید یافت نشد.
سبد خرید