از بین داروهای SSRI، داروهای پاروکستین و سرترالین از بقیه طیف درمانی وسیع تری دارند و روی اغلب اندیکاسیون های درمانی این خانواده (افسردگی، وسواس، هراس و اضطراب) مؤثرند.
البته پاروکستین برای درمان استرس پس از سانحه و سرترالین براى ناخوشی پیش از قاعدگی هم کاربرد دارند.
فلوکستین معمولاًً برای درمان افسردگی، وسواس، هراس و پرخوری عصبی مورد تجويز قرار می گیرد.
کاربردهای داروی اس سیتالوپرام اغلب برای درمان افسردگی و اضطراب است.
داروهای سیتالوپرام و فلووکسامین از کمترین طیف اثر درمانى برخوردارند.
سیتالوپرام معمولاً برای درمان افسردگی و فلووکسامین برای درمان وسواس تجویز می شود.
⚠️ از نظر عوارض جانبى، سرترالین و پاروکستین از همه پر عارضه تر و اس سیتالوپرام از بقیه داروهای SSRI کم عارضه تر است.
⚠️ تهوع، اسهال، بی خوابی و سردرد، عارضهٔ مشترک همهٔ داروهای SSRI است (تنها عوارض جانبی شایع داروی اس سیتالوپرام).
⚠️ مصرف داروی سیتالوپرام ممکن است عوارض جانبی خشکی دهان و افزايش تعریق را هم ايجاد نماید.
⚠️ عصبانیت، اضطراب و بی اشتهایی، معمولاً از عوارض جانبى خاص داروی فلوکستین محسوب می شود.
⚠️ گیجی، ضعف، خستگی و ناتوانی جنسی، معمولاً از عوارض جانبى خاص داروهای فلووکسامین، سرترالین و پاروکستین است.
البته این داروها باعثِ خشکی دهان هم می شوند.
ضمنا يبوست از عوارض جانبى شايع داروی فلووکسامین است.
⚠️ مصرف داروهای SSRI، به ويژه پاروکستین، ممکن است با افزایش وزن بیمار همراه باشد.
⚠️ قطع مصرف ناگهانى داروهای پاروکستین و سرترالین که نسبت به بقیه نیمه عمر کوتاه تری دارند؛ ممکن است با عوارضی چون: گیجی و پارستزی (اختلال حس لمس و مورمور شدن اندام ها) همراه باشد.
⛔️ از نظر تداخلات دارویی، سه داروی فلوکستین، پاروکستین و فلووکسامین بیشترین ریسک تداخل و سه داروی سیتالوپرام، اس سیتالوپرام و سرترالین کمترین احتمال تداخل دارویی را از خود نشان می دهند.
⛔️ همهٔ داروهای ضد افسردگی در تقسيم بندى مصرف در دوران حاملگی، در گروه C قرار می گیرند؛ اما پاروکستین به دليل عوارض قلبی روی جنين، در گروه D جای دارد.
