تداخل های دارویی

در مصرف همزمان اس سیتالوپرام با آمیودارون ، دیزوپراماید ، موکسی فلوکساسین داروهای ضد مالاریا ،  هالوپریدول ، فنوتیازین ها ، پیموزاید و متوپرولول ، احتمال آریتمی بطنی افزایش می یابد. مصرف همزمان مهار کنندگان مونوآمین اکسیداز از جمله فورازولیدون ، پروکاربازین و سلژیلین با اس سیتالوپرام می تواند عوارض خطرناک و مهلک در پی داشته باشد . باید بین قطع مصرف یکی از دو دارو و شروع دارویی دیگر حداقل ۱۴ روز فاصله باشد . مصرف اس سیتالوپرام با داروهای سروتونرژیک می تواند باعث بروز سندروم سروتونین و تشدید عوارض شود. این دارو سطح پلاسمایی متوپرولول را افزایش می دهد. سایمتیدین می تواند متابولیسم سیتالوپرام را کاهش دهد. مصرف اس سیتالوپرام با کلوزاپین ممکن است خطر بروز حملات تشنجی را افزایش دهد.

نکات قابل توصیه

۱ – برای دستیابی به اثر ضد افسردگی دارو ممکن است تا ۴ هفته زمان لازم باشد بنابراین بیمار نباید داروی خود را قطع کند . در صورت برطرف شدن علائم بیماری نیز نباید مصرف دارو را قطع نمود.

۲ – از قطع مصرف ناگهانی دارو باید خودداری کرد و معمولا قطع مصرف آن تدریجی صورت می گیرد.

۳ – به دلیل احتمال بروز سرگیجه ، اختلال در تصمیم گیری ، تفکر و مهارت های حرکتی ، تا مشخص شدن اثرات دارو هنگام رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند ، باید احتیاط نمود.

۴ – بیمارانی که احتمال اقدام به خودکشی در آنها وجود دارد ، نباید مقادیر زیاد دارو را به طور یکجا در اختیار داشته باشند.

اشکال دارویی

Tablet: 10mg