تداخل های دارویی

مصرف همزمان این دارو با مهار کنندگان مونوآمین اکسیداز باعث تحریک CNS و افزایش فشار خون می گردد . این دارو از طریق کاهش آستانه تشنج با اثر داروهای ضد صرع ، مقابله می کند . بعضی از داروهای ضد صرع با کاهش غلظت پلاسمایی این دارو ، اثر ضد افسردگی آن را کاهش می دهند . این دارو اثر کاهنده فشار خون کلونیدین و گوانیتیدین را کاهش می دهد . مصرف همزمان این دارو با فنوتیازین ها موجب افزایش عوارض جانبی ضد موسکارینی و تسکین بخش هر دو دارو می شود و همچنین احتمال بروز حملات تشنجی را افزایش می دهد. مصرف همزمان این دارو با داروهای مقلد سمپاتیک ممکن است سبب تشدید عوارض قلبی – عروقی و احتمالا بروز آریتمی ، تاکی کاردی یا افزایش فشار خون شود . سایمتیدین با مهار متابولیسم این دارو ، غلظت پلاسمایی آن را افزایش می دهد . مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد تیروئید ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد. مصرف همزمان فرآورده های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو ممکن است سبب بروز ضعف شدید CNS ، ضعف تنفسی و کاهش فشار خون شود.

نکات قابل توصیه

۱ – از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. در صورت نیاز ، کاهش مقدار مصرف باید تدریجی و در طول یک دوره حداقل ۴ هفته ای باید انجام شود.
۲ – در هفته های اول درمان به دلیل افزایش تمایل به خودکشی باید بیمار تحت نظر باشد.
۳ – بیش از یک داروی ضد افسردگی در یک زمان نباید تجویز شود.
۴ – برای شروع اثرات درمانی این دارو حداقل ۶-۱ هفته وقت لازم است .
۵ – به علت نیمه عمر طولانی دارو ، تجویز یک نوبت در موقع خواب،کفایت می کند .
۶ – باید به بیمار یادآوری شود که در صورت بروز علائم ضد موسکارینی به درمان ادامه دهد ، چون به این اثرات تا حدی تحمل حاصل می شود.
۷ – در صورت مصرف مهار کنندگان مونوآمین اکسیداز توسط بیمار ، باید دو هفته بعد از قطع مصرف آن ها ، مصرف این دارو را آغاز کند.
۸ – در صورت ضرورت مصرف داروی مهار کننده مونوآمین اکسیداز باید حداقل یک هفته میان قطع مصرف این دارو و شروع داروی جدید فاصله ایجاد شود.
۹ – به دلیل احتمال بروز منگی و سر گیجه ، هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود.
۱۰ – با مصرف این دارو ، خشکی دهان ممکن است بروز نماید. در صورت تداوم این عارضه به مدت بیش از ۲ هفته ، باید به پزشک مراجعه نمود.

اشکال دارویی

Tablet: 25mg