محصولات دسته داروهای ضد صرع قدیمی/بنزودیازپین ها
توضیحات دسته داروهای ضد صرع قدیمی/بنزودیازپین ها
داروهای ضد صرع قدیمی/بنزودیازپین ها
با وجود اينكه ۵ دارو از خانواده بنزودیازپین های ضد صرع در فهرست دارویی ايران موجود هستند؛ اما از بین اینها فقط کلونازپام برای مصرف طولانى مدت توسط بيماران صرعی کاربرد دارد.
کلونازپام عمدتا برای درمان صرع های کوچک (ابسنس) و میوکلونیک به کار می رود؛ لذا طیف اثر گسترده ای ندارد؛ با این وجود از مؤثرترین داروهای ضد صرع محسوب می شود.
بنزودیازپین ها باعثِ تقويت اثر مهاری گابا روی مغز می شوند.
⚠️ معمولاً یک تا شش ماه بعد از آغاز درمان با کلونازپام، نسبت به اثرات آن تحمل ايجاد می شود.
⚠️ خواب آلودگی مهم ترین عارضه جانبی کلونازپام به ويژه در ابتدای درمان است که برای مقابله با آن، باید درمان با دوزهای پائين آغاز شود.
نیترازپام از نظر اثربخشی، ضعيف تر از کلونازپام محسوب می شود. موارد اصلی کاربرد این دارو به عنوان داروی ضد صرع، برای درمان صرع میوکلونیک و اسپاسم خردسالان است.
کلوبازام برای درمان طیف گسترده ای از انواع صرع به کار می رود.
⭐️ امتياز برجستهٔ کلوبازام نسبت به سایر بنزودیازپین ها این است که کمتر از بقیه باعثِ ايجاد خواب آلودگی می شود.
معمولاً فرم تزریقی یا مقعدی این دارو اثربخشی بسیار خوبی برای کنترل صرع مداوم دارد.
به دلیل اینکه نسبت به اثر فرم خوراکی این دارو به سرعت تحمل ايجاد می شود؛ مصرف خوراکی این دارو برای درمان صرع چندان متداول نیست.
لورازپام با کاربرد مشابه دیازپام، نسبت به آن مؤثرتر است و دوام اثر بيشترى نیز دارد.

بیماریها و ناخوشیها
