مقدمه

با توجه به اینکه از گذشته میگرن را نوعی سردرد عروقی می دانستند كه دراثر انقباض شدید رگ های خونی مغز ایجاد می شود؛ در اغلب رفرانس های داروشناسی، داروهای ضد میگرن در دسته داروهای موثر بر سیستم عصبی قرار نمی گیرند.

میگرن معمولاً با دردهای تپنده همراه است و ممكن است به مدت ۲ تا ۷۲ ساعت به طول بیانجامد. درد بسیار شدید بوده و اغلب در شقیقه یا پشت یك گوش متمركز است كه متناوباً از پشت سر شروع و به یك قسمت كامل سر پخش می شود.
علایم همراه با دردهای میگرنی می‌تواند شامل: حالت تهوع، استفراغ، نورگریزی و صدا ترسی باشد.
بیش از یک سوم افراد مبتلا به سردردهای میگرنی نشانه‌های پیش درآمدی یا اورا را دریافت می‌کنند. اورا یک نوع از اختلالات گذرای دیداری، حسی، زبانی یا حرکتی است که نشان می‌دهد سردرد به زودی شروع خواهد شد.

داروهای ضد میگرن را در یک دسته بندی کلی می توان به دو دسته داروهای:
۱.درمان حمله حاد میگرنی
۲.پیشگیری کننده از حملات میگرنی
تقسیم بندی نمود.