متوکاربامول به اشکال خوراکی یا تزریقی، عمدتا به منظور رفع اسپاسم های ناشی از تروما یا کشیدگی عضلات مورد تجویز قرار می گیرد.
نکته مهم این است که این دارو بر خلاف بکلوفن، برای رفع اسپاسم عضلانی در بیماران مبتلا به فلج مغزی یا آسیب نخاعی، سودمند نیست.

⚠️ ناراحتی معده، خواب آلودگی، گیجی و توهم دیداری از عوارض جانبی شایع داروی متوکاربامول به حساب می آید.
این دارو ممکن است باعث تغییر رنگ ادرار به آبی، سبز یا سیاه شود.
———————————

Tizanidine

علاوه بر رفع اسپاسم های عضلانی ناشی از بیماری های MS ،ALS و سکته مغزی، یکی از موارد کاربرد تیزانیدین برای درمان میگرن مزمن است.

⭐️ قدرت اثر ضد اسپاسمی تیزانیدین در حد بکلوفن است؛ با این مزیت که کمتر باعث ضعف عضلانی می شود.

⚠️ خواب آلودگی، گیجی، ضعف، افت فشار خون، خشکی دهان و در بعضی مواقع مسمومیت کبدی، از جمله عوارض جانبی داروی تیزانیدین به حساب می آید.

⛔️ تداخل های دارویی تیزانیدین حائز اهمیت است. مصرف داروهای زیر ممکن است باعث بروز تداخلات دارویی شود:
آسیکلوویر، تیکلوپیدین، سیپروفلوکساسین، افلوکساسین، کلونیدین، متیل دوپا، آمیودارون، پروپافنون، وراپامیل، سایمتیدین و داروهای ضد بارداری خوراکی.
——————————–——

Diazepam

یکی از کاربردهای بالینی داروی دیازپام علاوه بر آرامبخشی و خواب آوری، تاثیر آن به عنوان یک داروی ضد اسپاسم به ویژه اسپاسم های مزمن ناشی از فلج مغزی، سکته مغزی، صدمات نخاعی و آسیب های عضلانی است،

⚠️ خواب آوری محدود کننده ترین عارضه جانبی دیازپام محسوب می شود.