موارد کاربرد/ بی حسی مهار عصبی و بی حسی منطقه ای داخل وریدی

در ادامه بحثِ موارد کاربرد بالینی ۶ گانه داروهای بی حس کننده موضعی، در زیر به داروهایی از فهرست دارویی ایران که بیشتر به این شیوه ها تجویز می شوند اشاره می گردد.

۳️- بی حسی مهار عصبی
Lidocaine
Mepivacaine
Bupivacaine
Ropivacaine

در این شیوه، محلول بی حس کننده موضعی در مجاورت یک عصب محیطی (به عنوان مثال در دهان و دندان) یا در داخل شبکه عصبی (مانند شبکه بازویی) تزریق می شود. در این صورت بی حسی وسیع تری نسبت به روش های تماسی و انتشاری ایجاد می شود.

مهار همزمان اعصاب محیطی و شبکه های عصبی، می تواند به شل شدن عضلات اسکلتی و کمک به انجام اعمال جراحی منجر شود.

همراهی اپی نفرین با این داروها (به ویژه لیدوکائین)، می تواند منجر به افزایش دوام بی حسی شود.

⚠️ باید توجه داشت که تزریق مستقیم به عصب می تواند بسیار دردناک باشد و حتی منجر به آسیب اعصاب شود.