موارد کاربرد بالینی داروی اکتروتاید عبارت است از: تومورهای ترشح کننده هورمون رشد (مانند: عوامل آکرومگالی یا سندرم کارسینوئید)، انواعی از اسهال (به عنوان مثال: ناشی از شیمی درمانی، پرتودرمانی، دیابت یا ایدز)، پرفشاری خون ورید باب و کنترل خونریزی حاد ناشی از واریس مری.

داروی اکتروتاید، برای مهار ترشح هورمون رشد، ۴۵ بار از سوماتواستاتین قوی تر است؛ در حالیکه عارضه جلوگیری از ترشح هورمون انسولین را فقط دو برابر سوماتواستاتین از خود نشان می دهد. لذا با در نظر گرفتن نسبت کم این عارضه جانبی به اثربخشی داروی اکتروتاید، بیماران تحت درمان با این دارو به ندرت به افزایش قند خون مبتلا می شوند.
ضمنا نیمه عمر این دارو، حدود ۴۰ درصد از سوماتواستاتین بیشتر است.

⭐️ امروزه تولید اشکال آهسته رهش داروی اکتروتاید باعث شده تا نیاز به سه بار تزریق زیر پوستی این دارو، به یک بار تزریق عضلانی در ماه کاهش یابد.

⚠️ عوارض جانبی داروی اکتروتاید عبارت است از : درد در محل تزریق، تهوع، استفراغ، کرامپ های شکمی، نفخ، مدفوع چرب، سنگ کیسه صفرا، هیپوتیروئیدی، برادیکاردی و کمبود ویتامین ب ۱۲ (در مصارف طولانی مدت).

⭐️ با وجود مشابهت اثرات اکتروتاید و لانرئوتاید، لانرئوتاید خاصیت ضد توموری نیز دارد.

⭐️ فرم زیرجلدی لانرئوتاید نسبت به اکتروتاید زیرجلدی طولانی اثرتر است؛ به گونه ای که تزریق هر دو هفته یک بار آن کفایت می کند.
البته اکتروتاید آهسته رهش (داخل عضلانی)، از هر دو نوع یاد شده موثرتر است.