داروهای این دسته، آنتاگونیست رسپتور آنژیوتانسین هستند:
داروهای آنتاگونیست رسپتور آنژیوتانسین هم مانند داروهای جلوگیری کننده از تولید آنژیوتانسین، علاوه بر پرفشاری خون، برای بيماران مبتلا به نارسایی قلبی و بیماری های مزمن کلیوی نیز سودمند هستند.
تأثير داروهای لوسارتان و والسارتان در کاهش پرفشاری خون خفیف تا متوسط شبیه به هم است؛ با این تفاوت که لوسارتان باعث کاهش اسیداوریک خون نیز می شود.
اثر والسارتان در مهار رسپتور های آنژیوتانسین، اختصاصی تر از لوسارتان و اپروسارتان از والسارتان نیز اختصاصی تر است؛ لذا اپروسارتان از دو داروی دیگر عوارض جانبی کمتری دارد.
