متأسفانه بسیاری از داروهایی که برای درمان این بيماری ها تجویز می شوند؛ قادر به جلوگيرى از روند پيشرفت بیماری نیستند و فقط باعثِ بهبود علائم می شوند.

پر مصرف ترين داروهای این خانواده، داروهای ضد پارکینسون هستند که با مكانيسم های زیر باعثِ بهبود بیماری می شوند:

تولید دوپامین را افزايش می دهند. مانند: لوودوپا و آمانتادین

جلوی تجزبه دوپامین و لوودوپا را می گیرند. به ترتیب مانند: سلژیلین و انتاکاپون

رسپتور دوپامین در مغز را تحریک می کنند. مانند: آپومورفین و پرامیپکسول

علائم پارکینسون نظير سفتی عضلانی و لرزش را کاهش می دهند.
مانند: بنزتروپین