مشخصات بیماری آلزايمر عبارت است از:
ضعف حافظه، زوال عقل و اختلالات شناختی که به مرور زمان وخیم تر می شود. این بیماری ممکن است به تدريج به زندگی نباتی و نهايتاً مرگ بیمار منجر گردد.
مغز بیمار مبتلا به آلزايمر به مرور چروکیده و کوچک می شود و نورون های بخش هایی از آن، به ويژه نورون های اعصاب کولینرژیک (تولید کننده استیل کولین) از دست می رود.
از ۴ داروی اصلی درمان بيمارى آلزايمر، خوشبختانه همگى در فهرست دارویی رسمی ايران موجود هستند (داروی قدیمی تاکرین از این فهرست حذف شده است).
Donepezil
Rivastigmine
Galantamine
مكانيسم عمل داروهای: دونپزیل، ریواستیگمین و گالانتامین، افزایش مقدار استیل کولین در مغز (با جلوگیری از تجزیه آنزيمی آن) می باشد.
البته این داروها تأثير متوسطی در بهبود علائم آلزايمر دارند و قادر به جلوگيرى از پيشرفت این بیماری نیستند.
داروهای کولینرژیک، برای درمان اختلالات شناختی ناشی از آلزايمر خفیف تا متوسط تجویز می شوند.
اثربخشی داروهای دونپزیل و ریواستیگمین برای درمان آلزايمر، کمی بیشتر از گالانتامین می باشد.
