همانگونه که بیان شد داروهای بیهوش کننده تزریقی بر اساس سرعت القاء بیهوشی، در سه گروه سریع، ملایم یا کند قرار می گیرند.
پروپوفول، اتومیدات و تیوپنتال، داروهای با اثر سریع از فهرست دارویی ایران محسوب می شوند.
در بسیاری از کشورها پروپوفول رقیب قدیمی اش تیوپنتال را کنار گذاشته و امروزه پرکاربردترین دارو برای القاء سریع بیهوشی به شمار می آید.
با توجه به اینکه امکان انفوزیون مداوم پروپوفول وجود دارد، یکی از موارد کاربرد آن برای حفظ بیهوشی در حین اعمال جراحی می باشد.
البته از این دارو بیرون از اتاق عمل (بخش های اورژانس و رادیولوژی مداخله ای)، به منظور آرامبخشی بدون ایجاد بیهوشی نیز استفاده به عمل می آید.
یکی از نکات متمایز کننده پروپوفول نسبت به سایر داروهای بیهوش کننده تزریقی این است که فرمولاسیون آن به صورت امولسیون حاوی مواد روغنی می باشد؛ به همین دلیل به مواد نگهدارنده و آنتی اکسیدان نیاز دارد و این ممکن است منجر به بروز واکنش های حساسیتی در بعضی بیماران شود.
