۲️- بی حسی انتشاری
Lidocaine
Articaine
Procaine
Mepivacaine
Bupivacaine
Ropivacaine

ایجاد بی حسی به شیوه انتشاری یا نفوذی، به معنی تزریق مستقیم داروی بی حس کننده موضعی در بافت، بدون در نظر گرفتن موقعیت عصب در آن است.

مورد کاربرد اصلی تجویز داروها به این شیوه، برای جراحی های کوچک -به ویژه در پوست یا اندام های داخل شکم- و دندانپزشکی است.

چنانچه به همراه بی حس کننده های انتشاری از اپی نفرین استفاده شود، طول مدت اثر این داروها افزایش پیدا می کند.

⚠️ تزریق داخل جلدی داروهای حاوی اپی نفرین ممنوع است. ضمنا این داروها نباید در بافت انگشتان، گوش، بینی و آلت تزریق شوند؛ چون انقباض عروقی می تواند منجر به گانگرن اندام شود.

مزیت اصلی بی حسی به شیوه انتشاری -و سایر روش های بی حسی منطقه ای- این است که ضمن ایجاد بی حسی رضایت بخش، عملکرد طبیعی اندام ها مختل نمی شود.

عیب اصلی بی حسی به شیوه انتشاری این است که برای ایجاد بی حسی در یک ناحیه کوچک، به مقادیر زیادی از داروی بی حس کننده نیاز می باشد که ممکن است در جراحی های بزرگ باعث تشدید عوارض جانبی دارو شود.