۴ زوال عقل یا دمانس:
موقعیت ناشناسی و اختلال در حافظه و داوری، به دلیل بيمارى هایی نظير آلزايمر

۵ سایکوز ناشی از مواد محرک مغز:
توهم، هذيان، گیجی و از دست دادن حافظه، به دلیل مصرف موادی چون کوکایین و آمفتامین ها

همانطور که مكانيسم عمل داروهای آرامبخش-خواب آور در ارتباط با پيام رسان عصبی گابا و داروهای ضد افسردگی در ارتباط با پيام رسان های سروتونین و نوراپی نفرین می باشد؛ مهم ترین پيام رسان عصبی مرتبط با سایکوز، دوپامین است که هم علت اثربخشی داروهای ضد سایکوز و هم دلیل اصلی عوارض جانبى آن محسوب می شود.

⭐️ داروهای ضد سایکوز می توانند باعثِ بهبود خلق، کاهش اضطراب و درمان اختلال خواب شوند؛ اما نکته مهم اینجاست که این داروها نباید به عنوان انتخاب اول برای افراد غیر سایکوتیک تجویز شوند.
بی قراری، اضطراب، گیجی، خشکی دهان و یبوست از عوارض مصرف این داروها، حتی به مقدار کم در افراد سالم است.

داروهای ضد سایکوز به دو گروه اصلی تقسیم می شوند:

⬅️ داروهای تیپیک (نسل اول):
این داروها خود به ۳ گروه تقسيم می شوند.
⏪ فنوتیازین ها ( مانند : کلرپرومازین )
⏪ تیوگزانتین ها ( مانند : تیوتیکسن )
⏪ بوتیروفنون ها ( مانند : هالوپریدول )

⬅️ داروهای آتیپیک (نسل دوم) :
مانند: کلوزاپین