داروهای ضد صرع نسل جدید -از فهرست دارویی ايران- که تاکنون مورد بحث قرار گرفته اند: گاباپنتین، پرگابالین، ویگاباترین و زونیسامید، کاربرد بالینی اصلی شان برای درمان صرع، معمولاً محدود به درمان صرع جزیی است.
اما ۳ داروی نسل جديد دیگر: توپیرامات، لوتیراستام و لاموتریژین، علاوه بر درمان صرع جزئی (پارشیال)، برای انواعی از صرع های عمومی (ژنرالیزه) هم کاربرد دارند.
این دارو علاوه بر درمان صرع جزئی و صرع عمومى تونیک کلونیک، برای درمان سندرم لنوکس گاستات ( نوع شدید و نادر صرع است که در دوران کودکی اتفاق میافتد) و همينطور پیشگیری از سردردهای میگرنی هم کاربرد دارد.
توپیرامات معمولاً همراه با داروهای دیگر برای درمان صرع تجویز می شود.