همانگونه که بیان شد به غیر از مسکن های معمولی، داروهای درمان کننده حملات حاد میگرنی را می توان به دو دسته قدیمی (مشتقات ارگوت) و جدید (تریپتان ها) تقسیم بندی نمود.
آلکالوئیدهای ارگوت توسط یک نوع قارچ آلوده کننده غلات تولید می شوند. هم اکنون از مشتقات ارگوت مورد استفاده برای درمان میگرن، دو داروی زیر در فهرست دارویی کشورمان جای دارند:
با وجود اینکه امروزه با حضور داروهای خانواده تریپتان، مصرف ارگوت ها کاهش یافته است؛ اما هنوز در مرحله اولیه بروز علایم میگرن داروهای مؤثری هستند.
تریپتان ها در مقایسه با ارگوت ها موثرترند و عوارض جانبی کمتری نیز دارند اما مشاهده شده که داروهای خانواده ارگوت (به ویژه ارگوتامین) تاثیر بیشتری در جلوگیری از بازگشت مجدد دردهای میگرنی از خود نشان می دهند.
مشتقات ارگوت با اثر روی تعدادی از رسپتورها (به ویژه سروتونین) در عروق مغزی باعث انقباض رگ و تسکین درد میگرنی می شوند.
داروهای خانواده ارگوت روی سردردهای عروقی مانند میگرن و همینطور سردردهای خوشه ای خیلی اختصاصی عمل می کنند و روی دردهای دیگر تاثیری ندارند.
