تریمیپرامین – TRIMIPRAMINE
تریمیپرامین – TRIMIPRAMINEموارد مصرفاین دارو در درمان افسردگی مصرف می شود . هشدارهادر صورت وجود آسم ، اختلالات دو قطبی ، اختلالات خونی ، گوارشی یا قلبی – عروقی ، گلوکوم با زاویه بسته ، افزایش فشار داخل کره چشم ، پر کاری تیروئید ، هیپرتروفی پروستات ، نارسایی کبد یا کلیه ، اسکیزوفرنی ، حملات تشنجی و احتباس ادرار با احتیاط فراوان مصرف شود . عوارض جانبیخشکی دهان ، خواب آلودگی ، ضعف و خستگی ، تاری دید ، افزایش فشار داخل کره چشم ، یبوست ، تهوع ، اشکال در ادرار کردن ، کاهش فشار خون وضعیتی ، اختلال ضربان قلب ، واکنش های ازدیاد حساسیت ، اختلالات رفتاری ، اختلالات حرکتی ، اختلال در فعالیت جنسی ، افزایش اشتها و وزن ، عوارض اندوکرین مثل ژنیکوماستی ، اختلالات خونی ، لرزش اندام ها ، اغتشاش شعور ، عصبانیت یا بی قراری از عوارض جانبی دارو هستند. تداخل های داروییمصرف همزمان فراورده های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS ممکن است سبب بروز ضعف شدید CNS ، ضعف تنفسی و کاهش فشار خون شود . مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد تیروئید ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد . با مصرف همزمان فنوتیازین ها با این دارو ، اثرات ضد کولینرژیک یا تسکین بخش این داروهای باتریمیپرامین ممکن است طولانی یا تشدید شود . همچنین احتمال بروز حملات تشنجی افزایش می یابد . سایمتیدین ممکن است متابولیسم این دارو را مهار نموده و غلظت پلاسمایی آن را افزایش دهد . اثرات کاهنده فشار خون کلونیدین و گوانیتیدین در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است کاهش یابد . مصرف همزمان مهار کنندگان مونوآمین اکسیداز از جمله فورازولیدون و پروکاربازین با این دارو ، منجر به بروز تشنجات شدید ، بحران زیادی فشار خون یا مرگ شده است . مصرف همزمان این دارو با داروهای مقلد سمپاتیک ممکن است سبب تشدید عوارض قلبی – عروقی و احتمالا بروز آریتمی ، تاکی کاردی یا افزایش فشار خون شود . این دارو از طریق کاهش آستانه تشنج با اثر داروهای ضد صرع ، مقابله می کند . بعضی از داروهای ضد صرع با کاهش غلظت پلاسمایی تریمی پرامین ، اثر ضد افسردگی آن را کاهش می دهند. نکات قابل توصیه۱ – از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. در صورت نیاز ، کاهش مقدار مصرف به تدریج در طول یک دوره حداقل ۴ هفته ای باید انجام شود. اشکال داروییTablet: 25mg, 100mg |