سه گروه از داروهای مهار کننده سيستم سمپاتیک که در قسمت های قبل در مورد آنها صحبت شد (اعصاب مرکزی، گانگلیون و پایانه)، همگی به نحوی از تولید نوراپی نفرين توسط اعصاب سمپاتیک جلوگیری می کنند.
اما مسدود کننده های رسپتور سمپاتیک، مانع از عمل اپی نفرین (تولید شده در غده فوق کلیه) و نوراپی نفرین (تولید شده در پایانه اعصاب) روی رسپتور اندام های عمل کننده (مانند قلب و عروق) می شوند.
رسپتورهای سمپاتیک، به دو گروه آلفا و بتا تقسیم می شوند. لذا اطلاعات اصلی داروهای آنتاگونیست این گیرنده ها، در ۳ گروه زیر ارائه می گردد:
۱. آنتاگونیست های رسپتور آلفا (مانند: پرازوسین)
۲. آنتاگونیست های رسپتور بتا (مانند: پروپرانولول)
۳. آنتاگونیست های رسپتور آلفا و بتا (مانند: کارودیلول)