گلاب (Rosewater) و خواص بی نظیر آن

مقدمه

Rosa damascena  گونه ای گل رز است که در ایران به گل محمدی معروف است. یکی از مهم ترین گونه های خانواده Rosaceae است. Rosaceae گیاهان زینتی شناخته شده ای هستند و از آن ها به عنوان سلطان گل ها یاد می شود. جدا از استفاده از R. damascena به عنوان گیاه زینتی در پارک ها، باغ ها و خانه ها، از آن‌ها عمدتاً برای استفاده در عطر، دارو و صنایع غذایی استفاده می شود. با این حال R.damascena عمدتا به دلیل اثرات معطر آن شناخته شده است. گلاب در عروسی ها برای تضمین یک ازدواج موفق و شاد استفاده می شود و نماد عشق و پاکی است و همچنین برای کمک به مراقبه و دعا مورد استفاده قرار می گیرد. بین ایرانیان و این گیاه پیوند محکمی وجود دارد. محبوبیت آن نه تنها به دلیل اثرات دارویی این گل، بلکه به دلیل اعتقادات مقدس نسبت به آن است. مردم این گیاه را گل محمدی می نامند، زیرا معتقدند عطر و بوی خوب آن، آن ها را به یاد حضرت محمد (ص) می اندازد. در حال حاضر این گیاه در ایران (به ویژه در کاشان) برای تهیه گلاب و اسانس کشت می شود.

ترکیبات شیمیایی

گل محمدی شامل ترپن‌ها، گلیکوزیدها، فلاونوئیدها و آنتوسیانین‌ها می باشد. این گیاه همچنین حاوی کربوکسیلیک اسید، میرسن، ویتامین C ، کامفرول و کورستین است. آنالیز گل محمدی نشان داد که فنیل اتیل الکل، سیترنلول، نونادکان و ژرانیول اتانول و هنیکوزان ترکیبات اصلی این گل می باشند. عملکردهای دارویی Rosaceae تا حدی به فراوانی ترکیبات فنولیک آن، نسبت داده می شود.

گلاب چیست؟

گلاب از تقطیر گلبرگ های گل  با بخار آب ایجاد می شود. گلاب معطر است و گاهی اوقات از آن به عنوان یک رایحه طبیعی ملایم به عنوان جایگزینی برای عطرهای حاوی مواد شیمیایی استفاده می شود. گلاب برای هزاران سال از جمله در قرون وسطی مورد استفاده قرار گرفته است. گمان می رود که منشأ آن در ایران می باشد. گلاب به طور سنتی هم در محصولات زیبایی و هم در محصولات غذایی و نوشیدنی استفاده می شود و لازم به ذکر است که خواص گلاب از نظر ابن سینا، خواص منحصر به فردی است.

گلاب فواید بسیاری برای سلامتی دارد از جمله:

1) کمک به تسکین سوزش پوست

یکی از بزرگترین فواید گلاب خواص ضدالتهابی قوی آن است. این خواص می تواند به درمان چندین بیماری، هم داخلی و هم خارجی کمک کند.

2) گلودرد را تسکین می دهد

پزشکان اغلب آنتی بیوتیک برای گلودرد تجویز می کنند، اما گلاب نیز برای این بیماری بسیار مفید می باشد. گلاب به طور سنتی برای تسکین گلودرد استفاده می شده است.

3) قرمزی پوست را کاهش می دهد

گلاب هزاران سال است که به عنوان یک محصول زیبایی مورد استفاده قرار گرفته است، بنابراین جای تعجب نیست که می تواند پوست شما را بهبود بخشد و قرمزی آن را کاهش دهد. خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی آن ممکن است به کاهش آکنه کمک کند و قرمزی و پف پوست را کاهش دهد.

4) به پیشگیری و درمان عفونت کمک می کند

گلاب دارای خواص ضد عفونی کنندگی قوی است که می تواند از عفونت ها پیشگیری و آن ها را درمان کند.

5) حاوی آنتی اکسیدان است

گلبرگ های گل محمدی و گل رز و روغن آن حاوی تعداد زیادی آنتی اکسیدان قوی است که می توانند به محافظت از سلول ها در برابر آسیب کمک کنند.

6) بریدگی ها، زخم ها و سوختگی ها را بهبود می بخشد

گلاب دارای خواص ضد عفونی کننده و ضد باکتریایی است که می تواند به بهبود سریع تر زخم ها کمک کند. این خواص می تواند به مبارزه با عفونت بریدگی ها و سوختگی ها کمک کند.

7) خواص ضد افسردگی

گلاب می تواند خواص ضد افسردگی و ضد اضطراب قوی داشته باشد. یک مطالعه در سال 2011 انجام شد و نشان داد که عصاره گلبرگ های گل محمدی می تواند سیستم عصبی مرکزی را در موش ها آرام کند. این خاصیت می تواند منجر به اثرات ضد افسردگی و ضد اضطراب شود.

8) سردرد را تسکین می دهد

گلاب و اسانس گل محمدی معمولاً در رایحه درمانی برای کمک به تسکین سردرد استفاده می شود. یک مطالعه نشان داد که بخار گلاب می تواند سردرد را تسکین دهد.

9) خاصیت ضد پیری دارد

گلاب اغلب در محصولات زیبایی با هدف کاهش چین و چروک استفاده می شود. این به این دلیل است که ممکن است در واقع اثرات ضد پیری داشته باشد.

10) مشکلات گوارشی را تسکین می دهد

در طب عامیانه از گلاب برای کمک به هضم غذا و کاهش ناراحتی های گوارشی استفاده می شده است. طبق یک مطالعه در سال 2008، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد گلاب می‌تواند تأثیر مثبتی بر هضم غذا داشته باشد و ناراحتی‌های گوارشی را تسکین دهد. گلاب همچنین ممکن است ترشح صفرا را بهبود بخشد که می تواند به هضم بیشتر غذا کمک کند.

11) خواص گلاب برای اعصاب

گلاب مایعی است بسیار معطر که این عطر خوش سبب آرامش اعصاب فرد می شود و در کل گلاب ماده ای ضد استرس می باشد.

12) خوردن گلاب قبل از خواب

اولین فایده مصرف گلاب قبل از خواب، اثر آرامش بخشی آن است اما مصرف گلاب قبل از خواب سبب دفع سموم بدن نیز می شود.

13) خواص گلاب برای ریه

گلاب به دلیل داشتن خاصیت ضد التهابی، برای بهبود عملکرد ریه بسیار مفید می باشد. لذا مصرف روزانه گلاب می تواند بر سلامت ریه ها اثر مثبت بسیاری داشته باشد.

اشکال و دوز

گلاب را می توانید به صورت موضعی روی پوست بمالید یا آن را با مرطوب کننده ها یا روغن های طبیعی مانند روغن نارگیل مخلوط کنید. از گلاب همچنین می توان برای تهیه دمنوش گلاب یا چای گل استفاده کنید.

بهترین زمان مصرف گلاب

در ابتدا باید توجه نمود که بهترین زمان مصرف گلاب به هدف استفاده از آن بستگی دارد. به عنوان مثال چنانچه از گلاب به هدف رفع خستگی و آرامش استفاده می کنید، بهتر است گلاب را قبل از خواب مصرف کنید ولی اگر به دنبال خواص درمانی آن هستید، استفاده در میانه روز بهترین زمان مصرف گلاب است.

چای گلاب

برای مصرف گلاب می توان آن را به چای اضافه کرد و از تمام خواص آن بهره برد اما باید توجه کرد که مصرف گلاب به این شیوه، سبب کاهش فواید و خواص آن می شود.

مضرات گلاب

گلاب را معمولا بی خطر می دانند. هیچ خطر شناخته شده ای برای عموم مردم برای استفاده موضعی یا مصرف آن وجود ندارد. تنها استثنا در صورتی است که به این ماده حساسیت داشته باشید. نکته قابل ذکر دیگر این است که مصرف گلاب به دلیل طبع گرم آن، می تواند برای افراد حساس به مواد غذایی با طبیعت گرم مشکل ساز و حساسیت زا باشد.

عوارض مصرف گلاب تاریخ گذشته

هنگام مصرف گلاب به تاریخ درج شده بر روی آن توجه کنید چرا که گلاب به مرور عطر و طعم خود را از دست می دهد. حتما سعی کنید گلاب را در ظروف شیشه ای نگهداری کنید چرا که ظروف پلاستیکی به دلیل واکنشی که با گلاب می دهد، سبب کاهش کیفیت آن می شود.

منابع:

https://www.healthline.com/health/rose-water-benefits

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3586833/

گیاه توس یا غان (Birch) چه گیاهی است و چه خواصی برای سلامتی انسان دارد

مشخصات گیاه شناسی درخت توس (گیاه غان)

گیاه توس با نام علمی Betula از خانواده Betulaceae می باشد. این گیاه از حدود 40 گونه از درختان و درختچه های زینتی و چوبی تشکیل شده است که در مناطق خنک نیم‌کره شمالی پراکنده می باشد.

ویژگی های ظاهری

توس دارای پوست صاف، صمغی، رنگارنگ یا سفید است که دارای منافذ افقی (به ویژه روی پوست درختان جوان) می باشد. در تنه های قدیمی، پوست ضخیم و شیاردار به صفحات نامنظم تبدیل می شود. برگ های تخم مرغی یا مثلثی و معمولاً نوک تیز دارای حاشیه های دندانه دار هستند و آن ها به طور متناوب روی شاخه ها قرار گرفته اند. برگ های این گیاه معمولا به رنگ سبز یا زرد می باشد. در شرایط مساعد رشد ارتفاع این گیاه به حدود 30 متر نیز می رسد و جزو درختانی با ارتفاع زیاد دسته بندی می شود.

گونه های اصلی

گونه های توس اغلب دو یا چند نام مشترک دارند و یک نام مشترک ممکن است برای تعدادی از گونه های مختلف اطلاق شود. به عنوان مثال، توس سفید اروپایی در انگلستان معمولاً توس نقره ای نامیده می شود، اما نام دوم آن گاهی توس کاغذی و توس زرد نیز می باشد. توس خاکستری (Betula populifoli)، توس کاغذی (B.papyrifera)، توس رودخانه (B.nigra)، توس شیرین (B.lenta)، توس زرد (B. alleghaniensis) و گونه های مختلف توس سفید جزو شناخته شده ترین گونه ها هستند. توس ژاپنی  (B. maximowicziana) یک درخت چوبی با ارزش به ویژه در صنعت تخته سه لایه می باشد.

اندام دارویی

بخش دارویی این گیاه، برگ های آن می باشد که پس از برداشت آن ها را خشک می کنند و به اشکال مختلف مصرف می شود.

کاربردها و خواص درخت توس

توس ها جزو اولین درختانی بودند که پس از عقب نشینی یخچال ها ایجاد شدند. توس ها مقاوم، با رشد سریع و نسبتاً ایمن در برابر بیماری ها و حمله حشرات می باشند و در احیای جنگل ها و کنترل فرسایش برای توسعه گیاهان دائمی تر ارزشمند هستند. این درختان بیشتر به خاک مرطوب، شنی و لومی نیاز دارند. چوب توس کم رنگ تا قهوه ای قرمز برای کفپوش، مبلمان، کابینت، دکوراسیون داخلی، تخته سه لا و خمیر کاغذ استفاده می شود. توس شیرین (B.lenta) منبع روغن توس است و برای تهیه آبجو توس و نوشیدنی جوشان که تا حدودی شبیه آبجو است، استفاده می شود.

درخت توس (غان) و خواص آن

از برگ های این درخت که حاوی مقدار زیادی ویتامین C است برای تهیه دارو استفاده می شود.  توس برای عفونت های مجاری ادراری که کلیه، مثانه و مجاری ادراری را درگیر می کند استفاده می شود. برخی از افراد توس را همراه با مایعات زیادی برای آب درمانی جهت برای شستشوی مجاری ادرار مصرف می کنند چرا که برگ های توس حاوی مواد شیمیایی هستند که از دست دادن آب از طریق ادرار را افزایش می دهند. کاربردهای دیگر این گیاه شامل درمان آرتریت، درد مفاصل (روماتیسم)، تصفیه خون، ریزش مو و جوش های پوستی است.

خواص برگ درخت توس

برگ درخت توس طبیعتی سرد و خشک دارد و لذا قبل از استفاده از آن به این ویژگی توجه داشته باشید. برگ درخت توس عرق آور، تب بر و تصفیه کننده خون است وفواید بسیاری در درمان سرماخوردگی و ورم لوزه دارد.

چوب درخت توس

درخت توس دارای چوبی زیبا و مقاوم است که در صنایع مبلمان و دکوراسیون مورد استفاده قرار می گیرد. چوب درخت توس به دلیل ویژگی هایی که دارد جهت استفاده در صنایع تزئینی بسیار مناسب می باشد.

درخت توس در ایران

درخت توس در خانواده توسکاییان قرار دارد و در ایران در جنگل های شمال کشور به صورت خودرو می روید.

اقدامات احتیاطی و هشدارهای ویژه در مصرف درخت توس

بارداری و شیردهی: اطلاعات قابل اعتماد کافی در مورد بی خطر بودن مصرف توس در صورت بارداری یا شیردهی وجود ندارد لذا در این دوران  از مصرف توس خودداری کنید. آلرژی به هویج وحشی، ماگورت، کرفس و سایر ادویه ها: گرده غان ممکن است در افرادی که به هویج وحشی، ماگورت و کرفس حساس هستند، آلرژی ایجاد کند.

آلرژی به هویج وحشی، ماگورت، کرفس و سایر ادویه جات:

گرده توس ممکن است در افرادی که به هویج وحشی، ماگورت و کرفس حساس هستند، آلرژی ایجاد کند. گرده توس همچنین ممکن است در افرادی که به برخی گیاهان دیگر از جمله سیب، سویا، فندق و بادام زمینی حساس هستند، حساسیت ایجاد کند. فشار خون بالا: این نگرانی وجود دارد که برگ توس ممکن است میزان نمک (سدیم) را که بدن حفظ می کند افزایش دهد و این می تواند فشار خون بالا را بدتر کند.

تداخلات دارویی درخت توس

در استفاده همزمان از این گیاه و داروهای ادرار آور بسیار محتاط باشید و با پزشک خود مشورت کنید. چرا که از دست دادن بیش از حد آب می  تواند باعث سرگیچه و کاهش فشار خون شود. برخی از داروهای ادرار آور عبارتند از کلروتیازید (دیوریل)، کلرتالیدون (تالیتون)، فوروزماید (لاسیکس)، هیدروکلروتیازید (HCTZ، هیدرودیوریل، میکروزید) لذا در استفاد از این داروها جانب احتیاط را رعایت کنید.

دوز مصرف

دوز مناسب توس به عوامل متعددی مانند سن مصرف کننده، سلامتی و چندین شرایط دیگر بستگی دارد. در حال حاضر اطلاعات علمی کافی برای تعیین محدوده مناسب دوز برای توس وجود ندارد. به خاطر داشته باشید که محصولات طبیعی همیشه لزوماً بی خطر نیستند و دوز آن می‌تواند مهم باشد. حتماً دستورالعمل های مربوطه روی برچسب محصول را دنبال کنید و قبل از استفاده با داروساز یا پزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

منبع:

https://www.britannica.com/technology/light-frame-construction

https://straussnaturals.ca/blog/birch-leaf-uses-side-effects-health-benefits/

ریحان (Basil)، فواید و خواص آن برای سلامتی

مشخصات گیاه شناسی

ریحان با نام علمی Ocimum basilicum و نام انگلیسی basil از خانواده نعناعیان (Mints) می باشد. ریحان گیاهی یکساله است که ارتفاع آن به حدود 60 سانتی متر نیز می رسد. این گیاه گل های سفید، قرمز و بنفشی دارد که بسیار معطر می باشند. برگ های ریحان سبز رنگ و خوش طعم است و منشا این گیاه آسیا و آفریقا است. ریحان یکی از اعضای خانواده نعناع است و انواع مختلفی از آن وجود دارد. این گیاه معطر که به عنوان چاشنی غذا و همچنین در چای و مکمل ها استفاده می شود و دارای فواید بسیار زیادی نیز می باشد.

کشت و نگهداری گیاه ریحان

اگرچه ریحان تازه طعم قوی‌تر و تند تری دارد اما ریحان خشک ارزان‌تر و استفاده راحت تری  دارد. ریحان می تواند در هر مکانی با دمای شبانه بالای 15 درجه سانتی گراد به مدت حداقل دو ماه رشد کند. ریحان به سرما حساس است و در تمام طول روز قرار گرفتن در معرض نور خورشید را مورد پسند آن است. کشت ریحان هم از طریق دانه و هم از طریق قلمه امکان پذر است و ریحان را می توان در گلدان و یا باغچه نیز کشت کرد. .

رایج ترین انواع ریحان

نام علمی ریحانی که معمولاً برای پخت و پز استفاده می شود، Ocimum basilicum است و انواع مختلفی از O. basilicum وجود دارد، از جمله:

1) ریحان شیرین: پرکاربردترین و محبوب ترین نوع ریحان است و به دلیل استفاده در غذاهای ایتالیایی مشهور است. این ریحان معمولا به صورت خشک شده در سوپرمارکت ها فروخته می شود.

2) ریحان بوته ای یا یونانی: دارای عطر قوی اما طعم ملایم است لذا می توان آن را جایگزین ریحان شیرین کرد. بوته ای فشرده با برگ های کوچک دارد و به خوبی در گلدان رشد می کند.

3) ریحان تایلندی: طعمی شبیه انیسون دارد و معمولا در غذاهای تایلندی و آسیای جنوب شرقی استفاده می شود.

4) ریحان دارچینی: این گونه بومی مکزیک است و دارای طعم و رایحه دارچینی می باشد و معمولاً با حبوبات یا سبزیجات تند و سرخ شده سرو می شود.

5) ریحان کاهو: دارای برگ های بزرگ، چروکیده و نرم است. این گونه در سالاد یا با گوجه فرنگی و روغن زیتون به خوبی استفاده می شود.

خواص و فواید درمانی ریحان

ریحان نه تنها یک داروی عامیانه محبوب برای بیماری هایی مانند حالت تهوع و نیش حشرات است، بلکه به طور گسترده در طب سنتی چینی، طب آیورودا و سایر سیستم های پزشکی جامع نیز استفاده می شود. امروزه دانشمندان فواید دارویی بالقوه ریحان را مطالعه می کنند. به این منظور از این گیاه عصاره و اسانس تهیه می کنند و معمولاً به جای برگ های کامل مورد آزمایش قرار می دهند.

اندام دارویی و مورد استفاده

بخش های هوایی ریحان که شامل برگ ها و ساقه این گیاه می باشد برای مصارف غذایی و دارویی مورد استفاده قرار می گیرد. توجه داشته باشید که ریحان گیاهی یکساله و علفی است

فواید بالقوه ریحان شیرین

1) کاهش از دست دادن حافظه مرتبط با استرس و افزایش سن

2) کاهش افسردگی مرتبط با استرس مزمن

3) کاهش آسیب سکته مغزی چه قبل و چه بلافاصله پس از سکته

4) بهبود قند خون ناشتا، کلسترول و تری گلیسیرید

5) کاهش فشار خون در افراد مبتلا به فشار خون بالا

6) رقیق کردن خون

7) جلوگیری از برخی سرطان ها مانند سرطان سینه، روده بزرگ و پانکراس

8) هنگام استنشاق به عنوان رایحه درمانی، هوشیاری ذهنی را افزایش می دهد

9) مهار رشد باکتری هایی که باعث پوسیدگی دندان می شوند

10) دفع حشرات، مانند پشه و کنه

11) کمک به درمان نفخ معده

12) دارا بودن میزان بالای آنتی اکسیدان

13) دارا بودن خواص فراوان برای سلامت قلب

خواص ریحان در طب سنتی

برای ریحان در طب سنتی خواص بی شماری بیان شده است و لازم به ذکر است که طبیعت ریحان در طب سنتی، گرم و خشک عنوان شده است. از جمله مهم ترین خواص ریحان که در طب سنتی بیان شده است می توان به ضد اسهال و باد شکن بودن، آرامش بخش بودن، تقویت کننده قلب، خواب آور و ضد سردر بودن اشاره کرد.

خواص ریحان برای کرونا

ریحان به دلیل دارا بودن میزان بالای آنتی اکسیدان و همچنین دارا بودن خاصیت ضد التهابی و افزایش قدرت ایمنی بدن، برای بیماری کرونا نیز مفید می باشد.

خواص تخم ریحان

تخم ریحان در واقع بذر گیاه ریحان است که از نظر ظاهر، شباهت زیادی به تخم شربتی دارد و همچون تخم شربتی هنگامی که در آب قرار می گیرد، بزرگ و لعاب دار می شود. از نظر خاصیت، خواص تخم ریحان همانند خود ریحان بوده و در طب سنتی تاکید زیادی به استفاده از آن شده است.

خواص عرق ریحان

بیشتر خواصی که برای ریحان بیان شده است برای عرق آن نیز می توان عنوان کرد. عرق ریحان خواص زیادی برای باز کردن رگ ها، بهبود درد، خوشبو کننده دهان و باز کردن مجاری ادراری دارد.

مضرات ریحان و  عوارض جانبی آن

ریحان به طور کلی وقتی در مقادیر کم مصرف شود، بی خطر است، اما توجه به برخی موارد و اقدامات نیز لازم و ضروری است. برگ های ریحان سرشار از ویتامین K است که به لخته شدن خون کمک می کند لذا مصرف زیاد آن می تواند با داروهای رقیق کننده خون، مانند وارفارین تداخل داشته باشد. از سویی، عصاره‌های ریحان  مانند آن هایی که در مکمل‌ها یافت می‌شود می‌تواند خون شما را رقیق کند و در صورت داشتن اختلال خونریزی یا جراحی منجر به مشکلاتی شود. علاوه بر این، افرادی که داروهای کاهش دهنده فشار خون یا داروهای بیماری دیابت مصرف می کنند باید در مصرف مکمل های ریحان احتیاط کنند زیرا ممکن است فشار و قند خون را کاهش دهد و ممکن است پزشک توصیه کند دوز دارو کاهش یابد. اثر دیگر ریحان بر بارداری است لذا اگر باردار هستید یا در تلاش برای باردار شدن هستید، از مصرف ریحان خودداری کنید. مطالعات نشان می دهند که مکمل های ریحان ممکن است بر اسپرم تاثیر منفی بگذارد و باعث انقباضاتی در رحم شود

منبع:

https://www.healthline.com/nutrition/basil#nutrition

ریحان (Ocimum basilicum)

مشخصات گیاه شناسی

ریحان با نام علمی Ocimum basilicum و نام انگلیسی basil از خانواده نعناعیان (Mints) می باشد. ریحان گیاهی یکساله است که ارتفاع آن به حدود 60 سانتی متر نیز می رسد. این گیاه گل های سفید، قرمز و بنفشی دارد که بسیار معطر می باشند. برگ های ریحان سبز رنگ و خوش طعم است و منشا این گیاه آسیا و آفریقا است. ریحان یکی از اعضای خانواده نعناع است و انواع مختلفی از آن وجود دارد. این گیاه معطر که به عنوان چاشنی غذا و همچنین در چای و مکمل ها استفاده می شود و دارای فواید بسیار زیادی نیز می باشد.

کشت و نگهداری

اگرچه ریحان تازه طعم قوی‌تر و تند تری دارد اما ریحان خشک ارزان‌تر و استفاده راحت تری  دارد. ریحان می تواند در هر مکانی با دمای شبانه بالای 15 درجه سانتی گراد به مدت حداقل دو ماه رشد کند. ریحان به سرما حساس است و در تمام طول روز قرار گرفتن در معرض نور خورشید را مورد پسند آن است. کشت ریحان هم از طریق دانه و هم از طریق قلمه امکان پذر است و ریحان را می توان در گلدان و یا باغچه نیز کشت کرد.

رایج ترین انواع ریحان

نام علمی ریحانی که معمولاً برای پخت و پز استفاده می شود، Ocimum basilicum است و انواع مختلفی از O. basilicum وجود دارد، از جمله:

1) ریحان شیرین: پرکاربردترین و محبوب ترین نوع ریحان است و به دلیل استفاده در غذاهای ایتالیایی مشهور است. این ریحان معمولا به صورت خشک شده در سوپرمارکت ها فروخته می شود.

2) ریحان بوته ای یا یونانی: دارای عطر قوی اما طعم ملایم است لذا می توان آن را جایگزین ریحان شیرین کرد. بوته ای فشرده با برگ های کوچک دارد و به خوبی در گلدان رشد می کند.

3) ریحان تایلندی: طعمی شبیه انیسون دارد و معمولا در غذاهای تایلندی و آسیای جنوب شرقی استفاده می شود.

4) ریحان دارچینی: این گونه بومی مکزیک است و دارای طعم و رایحه دارچینی می باشد و معمولاً با حبوبات یا سبزیجات تند و سرخ شده سرو می شود.

5) ریحان کاهو: دارای برگ های بزرگ، چروکیده و نرم است. این گونه در سالاد یا با گوجه فرنگی و روغن زیتون به خوبی استفاده می شود.

اندام دارویی و مورد استفاده

بخش های هوایی ریحان که شامل برگ ها و ساقه این گیاه می باشد برای مصارف غذایی و دارویی مورد استفاده قرار می گیرد. توجه داشته باشید که ریحان گیاهی یکساله و علفی است.

خواص و فواید درمانی ریحان

ریحان نه تنها یک داروی عامیانه محبوب برای بیماری هایی مانند حالت تهوع و نیش حشرات است، بلکه به طور گسترده در طب سنتی چینی، طب آیورودا و سایر سیستم های پزشکی جامع نیز استفاده می شود. امروزه دانشمندان فواید دارویی بالقوه ریحان را مطالعه می کنند. به این منظور از این گیاه عصاره و اسانس تهیه می کنند و معمولاً به جای برگ های کامل مورد آزمایش قرار می دهند.

فواید بالقوه ریحان شیرین

1) کاهش از دست دادن حافظه مرتبط با استرس و افزایش سن

2) کاهش افسردگی مرتبط با استرس مزمن

3) کاهش آسیب سکته مغزی چه قبل و چه بلافاصله پس از سکته

4) بهبود قند خون ناشتا، کلسترول و تری گلیسیرید

5) کاهش فشار خون در افراد مبتلا به فشار خون بالا

6) رقیق کردن خون

7) جلوگیری از برخی سرطان ها مانند سرطان سینه، روده بزرگ و پانکراس

8) هنگام استنشاق به عنوان رایحه درمانی، هوشیاری ذهنی را افزایش می دهد

9) مهار رشد باکتری هایی که باعث پوسیدگی دندان می شوند

10) دفع حشرات، مانند پشه و کنه

11) کمک به درمان نفخ معده

12) دارا بودن میزان بالای آنتی اکسیدان

ایمنی و عوارض جانبی

ریحان به طور کلی وقتی در مقادیر کم مصرف شود، بی خطر است، اما توجه به برخی موارد و اقدامات نیز لازم و ضروری است. برگ های ریحان سرشار از ویتامین K است که به لخته شدن خون کمک می کند لذا مصرف زیاد آن می تواند با داروهای رقیق کننده خون، مانند وارفارین تداخل داشته باشد. از سویی، عصاره‌های ریحان  مانند آن هایی که در مکمل‌ها یافت می‌شود می‌تواند خون شما را رقیق کند و در صورت داشتن اختلال خونریزی یا جراحی منجر به مشکلاتی شود. علاوه بر این، افرادی که داروهای کاهش دهنده فشار خون یا داروهای بیماری دیابت مصرف می کنند باید در مصرف مکمل های ریحان احتیاط کنند زیرا ممکن است فشار و قند خون را کاهش دهد و ممکن است پزشک توصیه کند دوز دارو کاهش یابد. اثر دیگر ریحان بر بارداری است لذا اگر باردار هستید یا در تلاش برای باردار شدن هستید، از مصرف ریحان خودداری کنید. مطالعات نشان می دهند که مکمل های ریحان ممکن است بر اسپرم تاثیر منفی بگذارد و باعث انقباضاتی در رحم شود

منبع:

https://www.healthline.com/nutrition/basil#nutrition