بوی خوش می‌تواند یک مکان معمولی را به فضایی دل انگیز تبدیل کند. تمامی رایحه‌های معروف و روح پرور دنیا به شما احساسی از شادابی، آرامش و پاکیزگی می‌دهند. در سال‌های اخیر خوشبو کننده‌های هوا علاوه بر اینکه رایحه‌ی خوش را در فضا منتشر می‌کنند، بوی بد را نیز از محیط جذب کرده و از بین می‌برند و همچنین طراحی زیبا و ظریف، آن‌ها را به کالایی لوکس و تزیینی تبدیل کرده است.

در هنگام خرید خوشبو کننده‌های هوا علاوه بر تفکر و انتخاب یک رایحه‌ی مناسب برای منزلتان بهتر است تا به اندازه‌ی فضایی که می‌خواهید خوشبو شود (به طور مثال خوشبو کردن سرویس بهداشتی نیاز به خوشبو کننده‌ی مخصوصی دارد. علاوه بر این خوشبو کردن اتاق خواب با خوشبو کردن فضای پذیرایی بسیار متفاوت است)، مدت زمان ماندگاری ( گاهی افراد برای محل کار خود به دنبال خوشبو کننده‌هایی هستند که در طول یک قرار ملاقات مهم دو ساعته فضا به شدت خوشبو باشد) و میزان پخش بو (این موضوع نیز بسیار مهم است چرا که برخی از خوشبو کننده‌ها فقط چند دقیقه و برخی چند ساعت ماندگاری دارند) نیز توجه کافی باید داشته باشید.

انواع خوشبو کننده‌های هوا مخصوص منزل و محل کار

در ادامه به نکاتی پیرامون انواع خوشبو کننده‌های هوا در منزل و محل کار می‌پردازیم.

برقی

این مدل از خوشبو کننده‌های هوا با برق کار می‌کنند. آن‌ها توسط برق محلول خوشبو و یا روغن معطر را گرم می‌کنند و باعث تبخیر آن می‌شوند. روغن و یا محلول تبخیر شده در فضا منتشر می‌شود و فضا را خوش بو می‌کند. این محلول‌ها بسیار متنوع هستند و شما هر زمان با توجه به سلیقه‌ی خود می‌توانید آن‌ها را تعویض کنید و از یک رایحه‌ی جدید لذت ببرید. مصرف برق در این مدل‌ها بسیار پایین است و نسبت به سایر مدل‌ها از ماندگاری بیشتری برخوردارند.

اتوماتیک

دستگاه‌های اتوماتیک خوشبو کننده‌ی هوا با باتری کار می‌کنند. اسپری‌های مخصوصی برای این دستگاه‌ها در بازار موجود است. شما می‌توانید این دستگاه‌ها را به صورت دستی و یا اتوماتیک استفاده کنید. اگر آن‌ها را روی حالتی دستی قرار دهید هر زمان که دکمه را فشار دهید آن‌ها بوی خوش را اسپری خواهند کرد. اگر آن‌ها را روی حالت اتومات قرار دهید، دو انتخاب خواهید داشت. می‌توانید انتخاب کنید که نسبت به نور واکنش نشان دهند و هر زمان نور محیط کم و یا زیاد شود خود به خود اسپری بزنند. این حالت برای سرویس‌های بهداشتی بسیار مناسب است و هر زمان که فردی بخواهد وارد شود و چراغ سرویس را روشن کند، دستگاه به طور خود به خود اسپری کرده و فضا را خوشبو می‌کند. حالت دوم این است که شما می‌توانید آن‌ها را تنظیم کنید که به طور مثال هر ۱۵ دقیقه یک بار اسپری کنند.

اسپری

در میان انواع خوشبو کننده‌های هوا، اسپری‌ها یکی از مدل‌هایی هستند که به راحتی قابل استفاده هستند. بهتر است تا آن‌ها را مستقیما روی وسایل منزل اسپری نکنید چرا که ممکن است به وسایل شما آسیب بزنند. همچنین از اسپری کردن در فضاهایی که غذا و یا حیوان خانگی و یا گیاهانتان قرار دارند، خود داری کنید.

شمع‌های معطر

شمع‌ها نیز یکی دیگر از خوشبو کننده‌های هوا هستند که علاوه بر احساس گرمی، صمیمیت و آرامشی که با نور خود به شما می‌بخشند، می‌توانند فضا را نیز معطر و دلپذیر کنند. این مدل‌ها کمی گران هستند اما پخش بوی فوق العاده‌ای دارند و اگر هر روز یک ساعتی از آن‌ها استفاده کنید احتمالا تا یک ماه دوام می‌آورند. البته سایز شمع تعیین کننده اصلی عمر آن است.

رایحه‌های مختلف

خوشبو کننده‌های هوا رایحه‌های مختلفی دارند، گاهی این رایحه‌ها الهام گرفته از طبیعت هستند و ممکن است تداعی کننده‌ی قدم زدن در کنار دریا باشند. گاهی بوی گل‌ها و میوه‌ها را در فضا پخش می‌کنند. گاهی نیز یادآور غذایی خاص هستند. اما هر رایحه‌ای که داشته باشند توجه به این نکته حائز اهمیت بالایی است که دو مدل الکل دار و بدون الکل در بازار یافت می‌شود.

الکل دار

در این مدل خوشبو کننده‌های هوا شدت و غلظت پرفیوم و یا ماده‌ی معطر در هفته‌ی اول بسیار بالاست اما پس از گذشت چند هفته این غلظت کاهش پیدا می‌کند و احتمالا شما رایحه را کمتر حس خواهید کرد.

بدون الکل

در این مدل‌ها شدت و غلظت ماده خوشبو کننده در تمام طول استفاده یکسان می‌ماند. این خوشبو کننده‌ها بر پایه آب و یا با الکل بسیار کمی ساخته می‌شوند.

خرید یک محصول خوب 

گفته شده است که رایحه‌ها از کلمات قوی تو و گویا‌تر هستند. رایحه‌های خوب افکار خوب را در ذهن شما خلق می‌کنند، باعث بیشتر شدن انرژی بدنتان می‌شوند و همچنین خاطراتی را در ذهنتان به وجود می‌آورند که هر زمان دوباره آن رایحه‌ی خاص به مشامتان بخورد، آن خاطره را به دقت به خاطر خواهید آورد.

خوشبو کننده‌های خودرو

ماشین‌ها معمولا فضاهای بسته‌ای هستند که هوا داخل آن‌ها جریان کمی دارد. در چنین محیطی با هر تغییر فصل و یا هرگونه عوامل محیطی دیگری، ممکن است بویی نامطلوب به وجود بیاید، و خودروی شما که یکی از مهم‌ترین مکان‌هایی است که ساعات زیادی را درون آن هستید، به محلی تبدیل می‌شود که بوی مشمئز کننده‌ای خواهد داشت.

قطعا استفاده از خوشبو کننده‌های هوا که مخصوص خودرو ساخته می‌شود یکی از بهترین راه حل‌های ممکن هستند. هیچ کس تمایل ندارد که وارد اتومبیلی شود که بوهای بدی در آن جریان دارد. همچنین اگر اتومبیل شما بوی خوبی نداشته باشد، قطعا نمی‌توانید تاثیر مثبتی روی فردی که سوار ماشین شما شده است بگذارید. به خصوص اگر با این فرد در مورد ازدواج، قرار کاری و یا دیگر تصمیمات مهم زندگی می‌خواهید صحبت کنید. بنابراین می‌توان گفت که خوشبوکننده‌های هوا بیشتر یک کالای ضروری هستند تا یک اکسسوری لوکس.

اما باید بدانید که تنها جمع و جور کردن ذهنتان برای خرید خوشبوکننده‌های هوای خوب کافی نیست. گاهی اوقات در ابتدا که وارد فروشگاه می‌شوید و رایحه یک خوشبو کننده را امتحان می‌کنید از آن لذت می‌برید و فکر می‌کنید که این دقیقا همان چیزی است که می‌خواستم. اما پس از چند روز که آن را داخل ماشین خود قرار می‌دهید، رایحه آزار دهنده می‌شود به طوری که ترجیح می‌دهید دیگر از آن استفاده نکنید. همچنین ممکن است خوشبو کننده‌ای خریداری کنید که بیشتر از دو روز دوام و پخش بو نداشته باشید و عملا پولتان را هدر بدهید. بنابراین بهتر است تا به نکات زیر هنگام خرید توجه کافی داشته باشید.

در ابتدا توجه کنید که خوشبو کننده‌های هوای معمولی را برای خودرو استفاده نکنید. چرا که این خوشبو کننده‌ها مخصوص فضاهای بزرگ هستند، بنابراین پخش بوی زیادی دارند. اما خوشبو کننده‌های مخصوص خودرو برای فضاهای کوچک تولید شده‌اند و پخش بوی آن‌ها به طوری است که آزار دهنده و بیش از اندازه نباشد.

انواع خوشبوکننده‌های خودرو

همه خودروها نیاز دارند که از خوشبوکننده‌ای استفاده کنند تا هوای مطبوعی را در حین رانندگی و در شلوغی و ترافیک شهر تجربه کنند و از این زیاد بودن در خودروی خود خسته نشوند.

آویختنی

این مدل از خوشبوکننده‌های هوا در واقع قطعات مستطیلی کوچکی هستند که از طریق بند انتهایی به شما اجازه می‌دهند تا آن را به آینه جلو خورد بیاویزید. همچنین می‌توانید آن‌ها را به پشت صندلی‌ها نیز آویزان کنید و از بوی دلپذیر آن‌ها لذت ببرید. از آنجایی که یک قطعه‌ی مقوایی کوچک هستند بسیار ارزان بوده و شاید یکی از بهترین انتخاب‌ها برای خودرو باشند و معمولا بین ۵ تا ۸ هفته ماندگاری دارند.

کاغذ‌های معطر

این مدل از خوشبو کننده‌های هوا به صورت کاغذهای کوچکی هستند و شما باید آن‌ها را در قسمتی از خودرو، مثلا روی داشبورد قرار دهید. این کاغذها علاوه بر جذب بوی نامطبوع، بویی خوش را در محیط پخش می‌کنند. ماندگاری این مدل‌ها بین ۲ تا ۳ هفته است.

استیکی

در میان انواع خوشبوکننده‌های هوا، مدل استیکی حاوی روغن و ژل بوده و بسیار متداول و محبوب است. بهتر است تا این استیک‌ها روی سطوح خشک داخل خودرو بزنید. معمولا یک بار کشیدن استیک روی داشبورد می‌تواند تا چند ساعت رایحه‌ی خوش در فضای خودرو منتشر کند.

چوبی

در این مدل از خوشبوکننده‌های هوا، یک قطعه‌ی کوچک چوبی داخل یک ظرف که حاوی روغنی خوشبو و معطر است قرار می‌گیرد. به مرور زمان این قطعه چوب روغن معطر را به خود جذب کرده و رایحه‌ی آن را در فضا پخش می‌کند.

فیتیله‌ای

یک از محبوب‌ترین خوشبوکننده‌های هوا مدل فیتیله‌ای است. یک ظرف پلاستیکی کوچک که حاوی روغن معطر است به همراه یک فیتیله به دریچه ی AC خودرو متصل می شود. هنگامی که شما AC را روشن می‌کنید هوا از این ظرف عبور کرده و بوی خوش را در فضا پخش می‌کند.

سخن پایانی

رعایت اعتدال در هر امری واجب است پس بهتر است تا از این محصولات نیز زیاد استفاده نشود. استفاده بیش از اندازه می‌تواند در دراز مدت مشکلاتی را به وجود بیاورد. ما در وب سایت اینترنی داروخانه آنلاین نسخه اول انواع خوشبو کننده‌های هوا را عرضه کرده‌ایم. با مراجعه به داروخانه و مطالعه متون و توضیحات محصولات انتخاب هدفمند و آگاهانه‌ای خواهید داشت.

فرآورده‌های ضد بوی پای بسیاری در بازار وجود دارند و همگی هدفشان یک چیز است: کاهش بوی نامطبوع و شدید پا.

پاها یکی از اعضای بسیار مهم بدن هستند. شاید به نظر تنها مسئول حرکت باشند اما اینطور نیست در واقع در داخل این اندام حیاتی اتفاقات مهمی در حال رخ دادن است. اینکه پاهای شما عرق کنند و این تعریق بوی نامطبوعی داشته باشد بسیار طبیعی است. حدودا ۱۲۵ هزار غده ی عرق در هر پا وجود دارد. بنابراین طبیعی است که این عضو بدن ما نسبت به بقیه اعضا تعریق بیشتری داشته باشد. در واقع وقتی پای شما در کفش قرار می‌گیرد محیط مرطوب و تاریکی برای باکتری‌ها و رشد آن‌ها فراهم می‌شود. باکتری‌ها در این محیط به راحتی رشد کرده و با رطوبت موجود در عرق پا مخلوط می‌شوند و باعث به وجود آمدن بویی نامطبوع می‌شوند. اما با استفاده از فرآورده‌های ضد عرق پا می‌توانید از این بوی بد خداحافظی کنید. به علاوه برخی از افراد به دلیل رعایت نکردن نکاتی مهم شدت عرق پایشان بیشتر از حالت طبیعی است.

توجه به نکات زیر می‌تواند تعریق پاهای شما را تا حد زیادی تعدیل کند.

کفش مناسب بپوشید

بهتر است تا قبل از استفاده از هر گونه فرآورده‌ی ضد بوی پا نگاهی به کفش‌های خود بیاندازید. پاها قلب دوم بدن هستند و باید به خوبی بتوانند تنفس کنند. بنابراین در فصول گرم سال حتما از کفشی استفاده کنید که هوا داخل آن به راحتی جریان پیدا کند و اصطلاحا پاها به راحتی تنفس کنند. سایز کفش و همچنین جنس آن باید مناسب باشد. کفش‌ها نباید خیلی تنگ باشد چرا که علاوه بر تغییر فرم پا و فشار آوردن به کمر و مچ می‌توانند عامل اصلی تعریق زیاد نیز باشند.

آرامش خود را حفظ کنید

حتما دقت کرده‌اید که زمانی که عصبی می‌شوید و یا مشکلی ناگهانی برایتان به وجود می‌آید بدنتان شروع به عرق کردن می‌کند. این مسئله از اهمیت بالایی برخوردار است. این نیز یکی از واکنش‌های طبیعی بدن است که ذهن و بدن را آماده رویارویی با مشکل می‌کند. بنابراین اگر سعی کنید تا از مشکلات و مواردی که شما را ناراحت و یا عصبی می‌کنند دوری کنید احتمالا پاهایتان کمتر عرق خواهند کرد.

نکات بهداشتی را هر روز رعایت کنید

البته که قبل از استفاده از هرگونه فرآورده‌ی ضد بوی پا باید به نکات بهداشتی توجه بالایی داشت. عده‌ای دائما از بوی بد پاهایشان شکایت می‌کنند اما شاید وقت و انرژی لازم برای حل این مشکل را ندارند. در هر حالت بهتر است تا هر روز چند دقیقه‌ای صرف این کار کنید. اگر هر روز مدت طولانی پاهایتان در کفش حبس می‌شود و نمی‌توانید آن را خارج کنید تا کمی استراحت کرده و هوا بخورد باید در انتهای روز که در خانه هستید کفش‌هایتان را در محیطی که در معرض هوای آزاد است قرار دهید تا  میکروب‌ها در معرض هوا قرار گیرند. همچنین هر روز جوراب‌هایتان را با آب گرم و صابون خوب بشویید و آن‌ها را کاملا خشک کنید و بپوشید. هفته‌ای یک بار کفش‌ها و جوراب‌ها را در معرض آفتاب قرار داده و چند ساعتی صبر کنید. آفتاب یک ضد باکتری قوی است و بوی بد را کاملا از بین می‌برد.

فرآورده‌های ضد بوی پا کدام‌ها هستند

به طور کلی می‌توان گفت که فرآورده‌های ضد بوی پا به سه دسته‌ی تقسیم می‌شوند. اسپری‌ها، کرم‌ها و رول‌ها یا دئودورانت‌ها. هر سه دسته کارایی بسیار زیادی داشته و با توجه به ویژگی‌های هر کدام شما می‌توانید آن‌ها را انتخاب کنید.

اسپری‌ها

اسپری‌ها جز پر مصرف‌ترین فرآورده‌های ضد بوی پا هستند. همان‌طور که تصور می‌توان کرد اسپری کردن بسیار راحت‌تر وسریع‌تر از مالیدن کرم و یا مام است. بنابراین وقتی با عجله در حال آماده شدن برای یک قرار مهم هستید و فرصت این را ندارید که به پاهای خود مام و یا کرم بزنید بهتر است تا اسپری را امتحان کنید. در کمتر از ۱۵ ثانیه این کار انجام خواهد شد و معمولا بین ۶ تا ۸ ساعت عرق پای شما بوی نامطبوعی نخواهد داشت.

رول‌ها

درست مثل رول زیر بغل، یکی از فرآورده‌های ضد بوی پا نیز رول‌های مخصوص پا هستند. کافی است تا آن‌ها را به کف پا و لا به لای انگشت‌های پای خود بزنید و تا ۶ ساعت از شر بوی بد پاها رهایی یابید.

کرم‌ها

بهتر است تا این فرآورده‌ی ضد بوی پا را بعد از حمام استفاده کنید. البته در مورد رول‌ها هم این موضوع صادق است. بعد از اینکه از حمام خارج شدید بهتر است تا پاهای خود را با کرم‌های مخصوص پا که ضد تعریق هستند و بوی نامناسب عرق را از بین می‌برند، ماساژ دهید. این کار نه تنها بوی بد را کنترل می‌کند بلکه احساس شادابی، سرزندگی و آرامش به شما می‌بخشد. نوازش و ماساژ پاها بسیار مهم و روح انگیز است. این موضوع را همیشه به خطر داشته باشید.

پودرهای ضد قارچ

یکی دیگر از فرآورده‌های ضد بوی پا که از ایجاد قارچ نیز جلوگیری می‌کند و رطوبت موجود در کفش را تقریبا از بین می‌برد، پودرهای ضد قارچ هستند. هر روز قبل از اینکه کفش خود را بپوشید کمی از این پودر را داخل جوراب و کفش خود بریزید. مقدار حدودا دو قاشق چای خوری مناسب خواهد بود. مشکل این  پودرها این است که بعضی برند‌ها پودرهایی را وارد بازار می‌کنند که کمی رنگی است و ممکن است جوراب یا پای شما را کمی زرد کند. البته این رنگ‌ها با آب قابل شستشو هستند.

آب زیادی بنوشید

اگر بدن خود را هیدراته نگاه دارید کمتر عرق خواهید کرد. آب به شما کمک می‌کند تا دمای بدنتان را تنظیم کنید و تعریق کمتر اتفاق بیفتد. پس در روزهای گرم سال از آب بیشتری استفاده کنید و سعی کنید در طول روز ۸ لیوان آب بنوشید.

چای سیاه

یکی از فرآورده‌های ضد بوی پا چای سیاه است. این گیاه به شما کمک می‌کند تا میزان تعریق پا را تعدیل کنید.  کافی است یک ظرف نسبتا بزرگ را با آب ولرم پر کنید. به طوری که بتوانید هر دو پای خود را داخل این ظرف قرار دهید. سپس دو قاشق غذا خوری چای سیاه خشک را داخل آب بریزید و ۲۰ دقیقه صبر کنید.

یادداشت کنید

شاید به نظر عجیب برسد اما بهتر است تا در حین استفاده از یک یا چند فرآورده‌ی ضد بوی پا روزانه مواد غذایی که می‌خورید و مدت زمانی که طول می‌کشد تا پای شما بو بگیرد را یادداشت کنید. این یادداشت‌ها را بعد از یک یا دو هفته بررسی کنید تا متوجه شوید که خوردن چه مواد غذایی باعث می‌شود تا پای شما بوی بیشتر یا کمتری بگیرد.

جوراب مناسب بپوشید

درست است که اگر از یک اسپری ضد بوی پا استفاده کنید به راحتی می‌توانید بوی بد را مهار کنید، اما توجه داشته باشید که بوی پای شما ممکن است به دلیل پوشیدن جوراب نامناسب اتفاق افتاده باشد. پس بهتر است تا در فصول سرد از جوراب‌های پشمی استفاده کنید اما در فصول گرم سعی کنید تا پاها را آزاد بگذارید حتی نپوشیدن جوراب به همراه یک کفش تابستانی راحت می‌تواند تا حد زیادی از بو گرفتن پای شما جلوگیری کند. هرگز و هرگز از جوراب‌هایی که مواد پلاستیکی در ساخت آن‌ها به کار رفته است استفاده نکنید. این مواد علاوه بر اینکه محیط را مرطوب نگه می‌دارند می‌توانند به پوست پای شما نیز آسیب بزنند.

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کرد

افراد زیادی با رعایت نکات بالا و همچنین استفاده از فرآورده‌های ضد بوی پا، همچنان از مشکل بوی نامطبوع و تعریق شدید رنج می‌برند. اگر هیچ کدام از موارد بالا بعد دو تا سه هفته تاثیری نداشت بهتر است تا به یک متخصص مراجعه کنید و مشکل خود را با او در میان بگذارید. معمولا متخصصین پوست راه‌های درمانی زیادی برای این مشکل پیش روی شما قرار خواهند داد.

سخن پایانی

در وب سایت اینترنتی داروخانه آنلاین نسخه اول با ارائه انواع محصولات ضد بوی پا به شما در انتخاب آگاهانه کمک می‌کنیم.

تعریق یکی از مهم‌ترین و حیاتی‌ترین واکنش‌های بدن است. مواد زائد از طریق تعریق از بدن دفع می‌شوند. همچنین تعریق باعث می‌شود تا دمای بدن تنظیم شود به همین دلیل است که در آب و هوای گرم بیشتر عرق می‌کنیم. غدد عرق بسیار زیاد هستند و در سرتاسر بدن ما پراکنده شده‌اند. جالب است بدانید که خود عرق هیچ بویی ندارد اما وقتی در سطح پوست محیط مرطوبی را به وجود می‌آورد باکتری‌ها در این محیط مرطوب شروع به رشد کرده و عامل ایجاد بوی نامطبوع هستند.

فرآورده‌های ضد عرق چگونه کار می‌کنند

فرآورده‌های ضد عرق اولین خط درمان برای مبارزه با تعریق بیش از حد زیر بغل، دست‌ها، پاها و گاهی صورت هستند. این فرآورده‌ها به عنوان اولین خط درمانی شناخته می‌شوند چرا که کمتر تهاجمی بوده و از نظر متخصصین بهتر است تا قبل از استفاده و امتحان روش‌های دیگر، ابتدا از محصولات ضدعرق استفاده شود. همچنین محصولات ضد عرق ارزان تر از داروها بوده و استفاده‌ی ساده‌تری دارند.

فرآورده‌های ضد عرق معمولا روی پوست قرار می‌گیرند به همین دلیل است که گاهی می‌بینیم که رو بسته بندی‌ها واژه‌ی استفاده‌ی موضعی درج می‌شود. به محض اینکه یک فرآورده‌ی ضد عرق را روی پوست قرار می‌دهید، تعریق زیر بغل یا تعریق روی دست ذرات ضد عرق را حل کرده و به داخل پوست می‌کشد، این ذرات پلاگین‌های سطحی را درست زیر سطح پوست تشکیل می‌دهند. این جریان فرآیند تعریق را متوقف می‌کند. اما باید بدانید که این یک جریان موقت است و پس از شستشو دوباره باید از یک ضد عرق استفاده کنید.

فرآورده‌های ضد عرق را می‌توانید بدون نسخه‌ی پزشک از داروخانه‌ها تهیه کنید، البته انواع قوی‌تر این محصولات باید توسط پزشک متخصص تجویز شوند. گاهی بیماری در حدی زیاد است که فرد قادر به انجام کارهای روزانه خود نیست. به طور مثال افرادی که کف دستشان بیش از اندازه عرق می‌کند نمی‌توانند بسیاری از کارها را به طور معمول انجام دهند و یا افرادی که زیر بغلشان به شدت عرق می‌کند و بوی زننده‌ای دارد از این موضوع رنج می‌برند و نیاز به درمان دارند. فرآورده‌های ضد عرق را می‌توانید به عنوان راه حل این مشکلات استفاده کنید. ضد عرق‌هایی که قدرت زیادی دارند با قیمت بالایی در بازار به فروش می‌رسند و بیشتر مصرفشان با نسخه پزشک مجاز است.

تفاوت ضد عرق و دئودورانت

گاهی افراد فرآورده‌های ضد عرق را با دئودورانت اشتباه می‌گیرند. باید گفت که این دو محصول تفاوت عمده ای با یکدیگر دارند. ضد عرق‌ها با ساز و کاری که در بالا توضیح داده شد از تعریق به طور کلی جلوگیری می‌کنند. بنابراین وقتی شما یک ضد عرق را استفاده می‌کنید در واقع دیگر عرق نخواهید کرد. البته تا مدت زمان محدودی. اما وقتی یک دئودورانت را استفاده می کنید تعریق اتفاق می‌افتد ولی دیگر بوی نامطبوعی نخواهد داشت. چرا که دئودورانت‌ها باکتری‌های موجود در عرق را که عامل بوی بد هستند، گرفته و نابود می‌کنند. پس قبل از اینکه تعریق اتفاق بیفتد بهتر است تا از یک محصول ضد عرق استفاده کنید و بعد از تعریق دئودورانت را به محل مورد نظر بزنید.

ضد عرق‌ها مضر هستند؟

بهتر است بدانید که فرآورده‌های ضد عرق اگر درست و با در نظر گرفتن نکات بهداشتی مورد استفاده قرار گیرند نه تنها مضر نیستند بلکه به شما کمک خواهند کرد تا از شر مشکلاتی که تعریق‌های شدید به وجود می‌آورد رها شوید. نکته‌ی مورد اهمیت این است که یک محصول ضد عرق فقط باید در منطقه‌ای که تعریق اتفاق می‌افتد استفاده شود. شایان ذکر است که استفاده‌ی بیش از اندازه از یک محصول می‌تواند مضراتی داشته باشد. بنابراین اگر از مشکل تعریق زیر بغل رنج می‌برید باید بدانید که سطح پوست زیر بغل نسبت به پوست تمامی بدن بسیار کم است و غدد عرق در تمامی بدن ما پراکنده شده‌اند پس عرق نکردن فقط یک بخش کوچک به احتمال زیاد نمی‌تواند مشکلی ایجاد کند و در تنظیم دمای بدن نیز نقش پررنگی ندارد. به علاوه این نکته نیز باید مورد توجه قرار گیرد که ضد عرق‌ها به هیچ عنوان تعریق را کاملا و صددرصد متوقف نمی‌کنند و مقداری کمی باقی می‌ماند. بنابراین نیاز نیست که نگران این موضوع باشید.

انواع مختلف فرآورده‌های ضد عرق

بهتر است تا قبل از خرید نسبت به تمامی انواع مختلف ضد عرق‌ها آگاهی داشته باشید.

اسپری‌های پودری

زمانی که شما این فرآورده‌ی ضد عرق را اسپری می‌کنید کمی خیس است اما پس از خشک شدن، ظاهری پودری و سفید خواهد داشت. تعریق را به شدت کم می‌کنند و برای افرادی که تعریق بسیار زیادی دارند محصول مناسبی خواهند بود. در ابتدا کمی سرد هستند، اما بعد از مدتی به دمای آن عادت خواهید کرد و احساس طراوت و شادابی خواهید داشت. این محصولات برای زمانی که می‌خواهید ورزش کنید و مطلع هستید که به شدت عرق خواهید کرد بسیار مناسب هستند. مزیت دیگر آن‌ها این است که از آنجایی که اپلیکاتور یا همان سر اسپری به بدن برخورد نمی‌کند، دیگران نیز به راحتی می‌توانند از آن استفاده کنند.

رولی

این فرآورده  ضد عرق می‌تواند برای پوستی که شیو شده و کاملا تمیز است انتخاب خوبی باشد. این محصول کاملا شخصی است و از آنجایی که با پوست شما تماس پیدا می‌کند بهتر است تا هرگز دیگران از آن استفاده نکنند. این رول‌ها معمولا پوست را در ابتدا کمی سرد می‌کنند و سپس دمای آن‌ها با بدن هماهنگ خواهد شد. محافظت قوی دارند و تا چند ساعت پاسخگو هستند.

نامرئی

این مدل از فراورده‌های ضد عرق هیچ لکی از خود به جا نمی‌گذارند. بنابراین بهترین انتخاب برای مهمانی‌ها و قرارهایی هستند که لباس گران قیمتی پوشیده‌اید و نمی‌خواهید هیچ لکی روی آن بماند.

 جامد

فرآورده‌های ضد عرق جامد به صورت پودر در بازار موجود هستند و ممکن است روی لباس شما لکه‌هایی ایجاد کنند. این محصولات برای افرادی که با خیس شدن پوستشان هنگام استفاده از محصولات ضد عرق مشکل دارند انتخاب خوبی است.

کریستالی

ضد عرق‌های کریستالی از نمک‌های معدنی طبیعی ساخته شده‌اند. این محصولات انتخاب بسیار مناسبی برای افرادی است که فقط به محصولات طبیعی اعتماد دارند و از محصولات شیمیایی گریزان هستند. همچنین اگر پوست حساسی دارید و یا در دوران بارداری و یا شیردهی به سر می‌برید بهتر است از این نوع محصولات استفاده کنید چرا که محصولات طبیعی کمترین میزان خطر را دارند.

دستمال‌های ضد عرق

این دستمال‌ها هر کدام در یک پک جداگانه به فروش می‌رسند. شما امکان استفاده از آن‌ها را فقط برای یک بار دارید و بعد از استفاده باید آن‌ها را دور بیاندازید. از آنجایی که خیلی کوچک هستند و جای بسیار کمی را اشغال می‌کنند بهترین انتخاب برای گذاشتن داخل کیف و چمدان به شمار می‌آیند. بنابراین اگر یک دستمال ضد عرق در کیفتان داشته باشید و خارج از منزل احساس کردید که درحال تعریق هستید سریع می‌توانید از آن استفاده کنید. به طور معمول داروخانه‌ها وفروشگاه‌های آنلاین دستمال‌های ضد عرق را برای فروش دارند. همچنین اگر فرزندتان دست‌هایش به شدت عرق می‌کنند و در مدرسه برای نوشتن با مشکل مواجه است این محصول به راحتی در کوله پشتی مدرسه قرار می‌گیرد و به راحتی قابل استفاده است.

عطری و یا بدون عطر

انتخاب یک محصول ضد عرق عطری یا بدون عطر یک انتخاب کاملا شخصی محسوب می‌شود. اگر می‌خواهید بعد از استفاده از یک محصول ضد عرق از پرفیوم و یا ادکلن استفاده کنید پس پیشنهاد می‌کنیم که محصول ضد تعریق خود را بدون بو انتخاب کنید. چرا که اگر محصول ضد تعریق نیز عطری باشد، این امکان وجود دارد که رایحه‌ها با یکدیگر مخلوط شده و بوی ناخوش آیندی به وجود بیاید.

استفاده مناسب

دقت کنید که اعتدال در هر امری واجب است. پس بهتر است تا ابتدا بروشور محصولی که خریداری می‌کنید را به طور کامل و دقیق مطالعه کنید. سپس بهتر است نکات گفته شده در بروشور را به دقت انجام دهید. بعضی از محصولات را بهتر است تا قبل از استفاده روی پوست تست کنید. این مسائل در بروشور راهنما به طور کامل توضیح داده شده است. استفاده بیش از اندازه از یک محصول می‌تواند ضررهایی را برای بدن شما به وجود بیاورد. همچنین اگر به میزان لازم استفاده نکنید ممکن است نتیجه‌ی مطلوبی نگیرید. بهتر است تا محصولی که انتخاب می‌کنید از برند آشنا و مورد اطمینانی باشد. همچنین از فروشگاه‌های معتبر و با سابقه خرید کنید. داروخانه‌ها امن‌ترین مکان‌ها برای خرید هستند. در خرید آنلاین نیز بهتر است تا به سایت معتبری رجوع کنید. همچنین در هنگام خرید به تاریخ انقضا و تاریخ تولید توجه کافی داشته باشد. اگر تاریخ روی محصول درج نشده است از خرید آن اجتناب کنید.

سخن پایانی

با توجه به اهمیت استفاده از محصولات سالم و مطمئن، پایگاه اینترنتی داروخانه آنلاین نسخه اول انواع محصولات ضد تعریق گیاهی و شیمیایی را عرضه کرده تا با اطمینان از محصول و مشخصات هرنمونه، خریدی آگاهانه و سریع داشته باشید.

خمیر دندان یک خمیر یا ژل است که می‌تواند همراه با مسواک برای حفظ و بهبود سلامت و زیبایی دهان و دندان استفاده شود. فرمولاسیون خمیر دندان از زمان معرفی آن، هزاران سال پیش به طور قابل توجهی از سوسپانسیون پوسته تخم مرغ خرد شده یا خاکستر گرفته تا فرمولاسیون‌های پیچیده با اغلب بیش از 20 ماده تکامل یافته است وبه هیچ وجه اختراع دوران مدرن نیست.

از جمله این ترکیبات می‌توان ترکیباتی برای مقابله با پوسیدگی دندان، بیماری لثه، بدبویی دهان، سایش و حساسیت زیاد عاج را نام برد. علاوه بر این، خمیردندان‌ها حاوی مواد ساینده برای تمیز کردن و سفید شدن دندان‌ها و همچنین طعم دهنده‌ها به منظور تازه سازی نفس و رنگ برای جذابیت بصری بهتر هستند.

با نگاهی به گذشته می‌بینیم که توسعه سورفاکتانت‌ها پس از جنگ جهانی دوم، سبب معرفی سدیم لوریل سولفات شد که هنوز هم بیشترین استفاده را در خمیردندان‌ها دارد. اما چه اتفاق دیگری برای خمیر دندان‌ها در طول قرن گذشته رخ داده است؟ تولید کنندگان به تدریج فرمولاسیون‌ها را برای دسترسی زیستی بهتر، با فلوراید برای ساییدگی کمتر، حذف بهتر لکه‌ها و تازه سازی نفس بهبود بخشیده‌اند.

به طور کلی خمیر دندان‌ها با ترکیب مواد موثره‌های متعدد برای مبارزه با انواع بیماری‌ها، شرایط دهان و دندان و ایجاد مزایای آرایشی، به خمیر دندان‌های”چند وظیفه‌ای” تبدیل شده‌اند.

اگر چه باید توجه داشت که امروزه آنزیم‌ها در برخی از خمیردندان‌ها نیز یافت می‌شوند. این آنزیم‌ها از سلامت لثه، سفید شدن و از بین بردن پلاک پشتیبانی می‌کنند، اگرچه شواهد علمی کمی برای تأیید هر یک از این عملکردها وجود دارد.

در اروپا، یک خمیر دندان حاوی گلوکز اکسیداز و آمیلو گلوکوزیداز برای تقویت فعالیت ضد میکروبی طبیعی بزاق و مایع پلاک با موفقیت به بازار عرضه شده است.

خمیر دندان‌ها شاید پیچیده ترین محصول بهداشتی باشند اما باید به خاطر داشت که مسواک زدن رایج ترین روش بهداشت دهان و دندان در دنیا و کارآمدترین روش برای حذف فیزیکی پلاک است.

اجزا خمیر دندان

خمیر دندان‌ها بسته به ادعایی که برای برطرف کردن مشکلات دهان و دندان دارند، اجزای موثر متفاوتی خواهند داشت. ولی همه آن‌ها موادی را به عنوان مواد پایه برای شکل گیری فرمولاسیون، فرم خمیر دندان و …دارند که در ادامه به بررسی تک تک اجزای سازنده آن‌ها می‌پردازیم.

عناصر فعال

تقریباً در تمام نقاط جهان فقط سه ترکیب فلوراید درخمیر دندان‌ها‌ یافت می‌شود که شامل: سدیم فلوراید، سدیم مونو فلورو فسفات، استنوس فلوراید است  زیرا بیشتر بازارها تحت سلطه شرکت‌های یکسان مانند اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا هستند.

حداکثر غلظت فلوراید مجاز برای بزرگسالان می تواند حاوی 1500ppm باشد ولی در اتحادیه اروپا، اگرچه غلظت فلوراید به طور قابل توجهی بین خمیردندان‌ها (250-1500 ppm فلوراید) که قرار است توسط کودکان 6 سال به پایین استفاده شود، متفاوت است.

عوامل ضد پلاک/ ضد التهاب لثه

عامل‌های ضد پلاک/ ضد التهاب لثه که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و از نظر علمی در خمیر دندان استفاده می‌شود شامل تریکلوزان ، کلراید استانوس/ فلوراید و سیترات روی/ کلرید است.

تریکلوزان با نام آیوپاک [5-کلرو-2- (4،2 دی کلروفنوکسی) فنول] در ترکیب با) Gantrez ® کوپلیمر متیلوینیل اتر و اسید مالئیک) معرفی شد که ادعا می شود ماده ذاتی تریکلوزان را افزایش می‌دهد .

تری کلوزان بر اساس سیستم جهانی طبقه بندی و برچسب گذاری مواد شیمیایی، به عنوان “بسیار سمی برای زندگی آبزیان با اثرات طولانی مدت” طبقه بندی می شود و به همین دلیل در سال‌های اخیر بیشتر مورد بررسی قرار گرفته است. کمیته علمی ایمنی مصرف کننده اتحادیه اروپا، با بررسی مسئله مقاومت ضد میکروبی، از ادامه استفاده از تریکلوزان در لوازم آرایشی حمایت می‌کند.  به دلیل ماهیت شیمیایی، تریکلوزان می‌تواند به داخل پلاستیک مهاجرت کند و در نتیجه به بسته بندی با کیفیت خوب نیاز دارد و همچنین گزارش شده است که تریکلوزان اثر ضد التهابی مستقیمی بر روی بافت‌های لثه دارد. نمک روی در ترکیب با نمک‌های تریکلوزان یا استنوس یا به تنهایی استفاده شده است. دو نمکی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد سیترات روی و کلرید روی است.

اخیراً ، (o-cymen-5-ol) با نام (4-isopropyl-m-cresol) یک ماده ضد میکروبی و ضد التهابی ، توسط چندین تولید کننده به تنهایی یا در ترکیب با نمک‌های روی استفاده شده است.

عوامل ضد بوی دهان

عوامل ضد بوی دهان معمولاً از واکنش با ترکیبات گوگرد فرار مانند متیل مرکاپتان و سولفید هیدروژن است.

نمک روی معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد زیرا روی نه تنها دارای خواص ضد میکروبی است بلکه همچنین قادر به واکنش با ترکیبات گوگرد فرار است و در نتیجه آن‌ها را به نمک‌های روی غیر فرار تبدیل می‌کند.

عوامل ضد تارتار/ ضد جرم

عوامل ضد تاتار اساسا بازدارنده‌های رشد کریستال آپاتیت هستند و به حذف و جلوگیری از پلاک‌های فوق لثه کمک می‌کنند. این عوامل اساسا به عنوان “سموم کریستال” عمل می‌کنند و از رشد بیشتر مراحل آپاتیت یا سایر فسفات کلسیم جلوگیری می‌کنند.

رایج ترین آن‌ها ترکیبات  فسفات آلی و غیر آلی متراکم است با ساختار خطی یا حلقوی که در این میان نمک‌های سدیم یا پتاسیم یون پیرو فسفات، تریپلی فسفات یا یون هگزامتافسفات اغلب در خمیر دندان (با 5-12 درصد وزنی / وزنی استفاده می‌شود). این فرمولاسیون‌ها به طور معمول دارای pH بالا برای جلوگیری از هیدرولیز فسفات متراکم هستند. همچنین ، نمک‌های روی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما نه در ترکیب با فسفات‌های متراکم (فسفات روی حاصل، محلول و غیرفعال است)، زیرا این‌ها نیز به عنوان بازدارنده‌های رشد بلور عمل می‌کنند. فرمول‌های ضد تاتار معمولا محتوای عطر و طعم بیشتری را نشان می‌دهند تا طعم فسفات تغلیظ شده را مخفی کنند.

سفید کننده‌ها

مواد تشکیل دهنده فرمولاسیون برای افزایش از بین بردن مواد خارجی و جلوگیری از لکه گیری می‌تواند به سفید کننده مکانیکی ، شیمیایی و نوری تقسیم شود و عوامل بستگی به نوع عمل آ‌ن‌ها دارد.

اکثر عوامل سفید کننده شیمیایی فسفات‌های متراکم هستند با نمک‌های دقیقا مشابهی که نه تنها برای مزایای ضد جرم (تارتار) بلکه برای از بین بردن و جلوگیری از افزایش لکه‌ها استفاده می‌شود که این عوامل قادر به جابجایی پروتئین‌ها و لکه‌های متصل به پوسته هستند و از چسبندگی جدید مولکول‌های رنگی جلوگیری می‌کند.

موارد دیگری که قابل ذکر است آنزیم‌هایی مانند پاپائین و پراکسیدها هستند، اگرچه شواهد علمی برای حمایت از عمل سفید کردن هر یک از خمیر دندان ها تا حدی مشکوک است. عوامل سفید کننده مکانیکی به حذف فیزیکی لکه‌های خارجی متکی هستند. در اینجا ، معمولا مواد ساینده با مورفولوژی متفاوت، اندازه ذرات و سختی در مقایسه با ساینده‌های معمولی در حال استفاده است.

فرمولاسیون خمیر دندان به طور معمول حاوی ترکیبی از سفید کننده شیمیایی و مکانیکی و عوامل ناشی از اثرات هم افزایی است. به تازگی، خمیر دندان حاوی کوارین آبی (غالبا روشن کننده نوری استفاده شده) راه اندازی شد. گفته می‌شود کوارین آبی به سطح دندان می‌چسبد، در نتیجه نه تنها خواص نوری دندان را تغییر می‌دهد بلکه سفید کننده قابل اندازه گیری دندان است.

از بین بردن لکه ذاتی با خمیر دندان دشوار است زیرا مواد شیمیایی و همچنین سفید کننده‌های مکانیکی محدود به از بین بردن لکه‌های متصل به سطح هستند. در حالی که خمیردندان‌ها با پراکسید هیدروژن (برای سفید کردن مینای دندان، در نتیجه اکسیداسیون مولکول‌های لکه ذاتی و در نتیجه تغییر طیف جذب آن‌ها غیر قابل مشاهده با چشم غیر مسلح) شده است به بازار عرضه شده است.

عوامل تسکین دهنده حساسیت زیاد عاج دندان

رفع حساسیت بیش از حد عاج را می‌توان به روش‌های مختلف از طریق حساسیت زدایی عصب و یا انسداد فیزیکی لوله‌های عاجی اعصاب را می‌توان با نمک‌های پتاسیم مانند سیترات و نیترات انجام داد.  این نمک‌ها معمولا با غلظت‌های نسبتا زیاد (تقریباً 5٪ وزنی بر وزنی) مورد استفاده قرار می‌گیرند که بر طعم خمیر دندان‌ها (تلخی) تأثیر منفی می‌گذارد.

از ترکیبات مختلفی برای انسداد لوله‌های عاجی استفاده می‌شود: نمک استرانسیم (استات، کلرید) ، فلوراید استنوس و اخیرا فسفوسیلیکات سدیم کلسیم (“بیوگلاس”) و بی کربنات آرژنین در ترکیب با کلسیم کربناته

عوامل پیشگیری از سایش

برخی معتقدند که استفاده بهینه از فلوراید سدیم برای تقویت مجدد ضایعات فرسایشی که در ابتدا ظاهر می‌شوند، بهترین راهکار است. در حالی که سایر تولید کنندگان از واکنش فلوراید استنوس و یا کلرید با سطح مینا و عاج، برای ایجاد یک لایه محافظ بر روی بافت‌های سخت دندان را موثر می‌دانند.

سایر مواد فعال

ظاهرا چندین عامل قابل توجه ضد پوسیدگی و کرم خوردگی در خمیر دندان استفاده می‌شود.  از جمله این موارد می‌توان به گلیسروفسفات کلسیم (CaGP)، زایلیتول، ایزومالت،  نانو هیدروکسی آپاتیت، سدیم تری متافسفات و عوامل بازسازی مجدد اشاره کرد.

گلیسروفسفات کلسیم و نانو هیدروکسی آپاتیت را نمی‌توان (یا نباید!) با فلوراید سدیم در یک فرمول تک فاز به دلیل تبادل زیستی پایین فلوراید، فرموله کرد.  فرمولاسیون‌های دو فاز، یعنی دو فرمول که در هنگام پخش شدن با فرم تماس دیگری در می آیند، یک مسیر برای جلوگیری از ناسازگاری مواد است، اما به دلیل هزینه‌های قابل توجهی بالاتر، تولید کنندگان از آن‌ها اجتناب می‌کنند.  علاوه بر این، هنوز مزیت بالینی همزمان تحویل مواد فعال ناسازگار از فرمولاسیون های دو فاز به طور کامل بررسی نشده است، اگرچه یک مطالعه برخی از مزایا را برجسته کرده است.

مواد کمکی فرمولاسیون

در حالی که مواد فعال فوق الذکر تا حد زیادی مسئول فواید درمانی خمیردندان هستند ، خمیردندان بدون مواد کمکی موجود نخواهد بود.

ساینده‌ها

مواد ساینده سنتی‌ترین ماده کمک کننده به خمیردندان‌ها هستند و به خمیر دندان کمک می‌کنند. در حین مسواک زدن، ذرات ساینده می‌توانند بین موهای مسواک گیر کنن د و از آنجا که این ذرات سخت‌تر از لکه اما نرم تر از مینای دندان هستند، می‌توان لکه را پاک کرد بدون اینکه به سطح دندان آسیب جدی برساند.  ساینده‌های مورد استفاده در خمیردندان‌ها شامل سیلیکا هیدراته، کلسیم کربنات، دی کلسیم فسفات دی هیدرات، کلسیم  پیرو فسفات،  سدیم متافسفات، آلومینا، پرلیت، نانوهیدروکسی آپاتیت و سدیم بی کربنات هستند.  فرآیند تمیز کردن ساینده تحت تأثیر پارامترهای مختلف کلیدی مانند سختی ذرات، شکل، اندازه، توزیع اندازه، غلظت و بار اعمال شده هنگام مسواک زدن علاوه بر این، قطر و شکل رشته مسواک بر نحوه کشیده شدن ذرات ساینده در سطح بافت سخت نیز تأثیر دارد.

مقدار ساینده‌ای که باید در فرمولاسیون استفاده شود فقط به نوع بستگی ندارد بلکه به سطح توانایی تمیز کردن شخص که می‌خواهد بدست آورد نیز بستگی دارد.

سیلیس هیدراته و کربنات کلسیم رایج‌ترین ساینده‌ها هستند و به طور معمول در غلظت‌های 8 تا 20٪ وزنی وزنی استفاده می‌شوند، در حالی که بی کربنات سدیم می‌تواند بیش از 50٪ وزنی وزنی باشد.  در حالی که ماده دوم کمترین ساینده برای تمیز کردن دندان است، اما طعم نمکی به خمیر دندان می‌بخشد و بر کف زدن تأثیر منفی می‌گذارد.

دی هیدرات فسفات دی کلسیم و پیرو فسفات کلسیم نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما علاوه بر کربنات کلسیم، به دلیل عدم دسترسی به زیست محیطی ضعیف فلوراید، نمی‌تواند با فلوراید سدیم فرموله شود.  سیلیس هیدراته ماده ساینده‌ای است که در فرمول‌های شفاف ژل به عنوان ضریب شکست انتخاب می‌شود. 1.45 محصول نهایی مورد نیاز است.  آلومینا و پرلیت عوامل پرداخت هستند. به واسطه فرسایش زیاد آن‌ها روی مینا، و فقط در غلظت های کم (تقریباً 1-2٪ وزنی وزنی)، در ترکیب با ساینده‌های معمولی و یا مواد سفید کننده شیمیایی استفاده می‌شود.

سورفاکتانت‌ها

سورفاکتانت‌ها نه تنها عامل کف کنندگی خمیر دندان‌ها هستند، بلکه به پراکندگی داخل دهانی خمیردندان ها و در ساخت مایسل مواد آبگریز ، مانند ترکیبات طعم دهنده و مواد ضد پلاک آلی / ضد التهاب لثه(به عنوان مثال تریکلوزان) کمک می کنند. بسته به ماهیت قسمت آبدوست مولکول سورفاکتانت ، می توان آنها را به عنوان آنیونی ، کاتیونی ، غیر یونی یا آمفوتریک طبقه بندی کرد. این بخش همچنین تحریک پذیری سورفاکتانت را با این توصیف می کند که ، به طور کلی ، سورفاکتانت های آنیونی و کاتیونی به طور قابل توجهی تحریک پذیرتر از مواد آمفتور و غیر یونی هستند که کمترین تحریک را دارند به طور کلی ، عوامل بسیار کمی از سورفاکتانت های مختلف توسط تولید کنندگان عمده خمیر دندان مورد استفاده قرار می گیرند ، دلیل اصلی آن چاشنی و هزینه آن است. سورفاکتانت ها به طور معمول در غلظت های 0.5 تا 2.5٪ وزنی وزنی استفاده می شوند.

سورفاکتانت که بیشتر در خمیر دندان استفاده می شود ، با نام  آیوپاک (سدیم دودسیل سولفات) متعلق به گروه سورفاکتانت های آنیونی است. سورفاکتانت های آنیونی دیگر که در فرمولاسیون خمیر دندان استفاده می شوند ، به گروه سارکوزینات ها تعلق دارند.

سدیم لاروئیل سارکوزینات با نام آیوپاک sodium 2-[dodecanoyl(methyl)amino]acetate) و سدیم کوکوئیل سارکوزینات با نام آیوپاک سدیم 2- (متیل آمینو) استات.

متداول ترین سورفکتانت آمفوتریک کوکامیدوپروپیل بتائین است با نام آیوپاک{[3- (dodecanoylamino) propyl] (dimethyl) ammonio} acetate)، که تاکنون وجود نداشته است با زخم های شانکر مرتبط است اما کف نمی‌کند به عنوان SLS. خمیر دندان‌های حاوی آمین فلوراید مانند اولافلور معمولاً حاوی سورفاکتانت‌های اضافه نشده هستند زیرا کاتیون آمین به عنوان مولکول سورفاکتانت عمل می‌کند و بنابراین به پراکندگی داخل دهانی فلوراید کمک می‌کند. سورفاکتانت‌های غیر یونی در حال حاضر در خمیر دندان بلکه در فرمولاسیون های دهانشویه به دلیل توانایی کف زدایی ضعیف استفاده نمی‌شوند. ترکیبی از چندین سورفاکتانت مختلف ، اغلب SLS و کوکامیدوپروپیل بتائین ، در صورت تمایل به یک عمل کف سازی افزایش یافته (تشکیل میسل های مخلوط) استفاده می‌شود.

اخیرا، برخی از تولیدکنندگان از SLS فاصله گرفته و سورفاکتانت‌های کم تحریک و با قابلیت کف سازی مشابه را نیز معرفی کرده‌اند. در این گروه‌ها، گروه استرهای غیر یونی پلی اتیلن گلیکول اسید استئاریک (به عنوان مثال Steareth-30) و آنیونی آلکیل سولفونات‌ها (به عنوان مثال سدیم C14-16 الفین سولفونات، سدیم C14-17 آلکیل سولفونات ثانویه) وجود دارد.

اصلاح کننده‌های ویسکوزیته و رئولوژی

عملکرد اصلی اصلاح کننده‌های ویسکوزیته و رئولوژی برای تولید فاز ژل حاوی توزیع همگن کلیه مواد خمیردندان و جلوگیری از جداسازی اجزا در مدت طولانی ذخیره سازی است. جداسازی اغلب به عنوان سینرزیس شناخته می‌شود که به عنوان جداسازی خود به خود مایع تعریف می‌شود از یک ژل یا سوسپانسیون کلوئیدی.

اصلاح کننده‌های ویسکوزیته و رئولوژی نیز به ایجاد ویسکوزیته کمک می‌کنند و مسئول جریان آسان اما نه خیلی سریع خمیر دندان از لوله و شکستگی واضح و نه ظاهر رشته‌ای هنگام استفاده بر روی مسواک و ایستادن روبان مناسب هستند. متداول ترین ویسکوزیته و اصلاح کننده‌های رئولوژی عبارتند از: کربوکسی متیل سلولز، هیدروکسی اتیل سلولز، کاراگینان، صمغ زانتان، صمغ سلولزی و پلی اکریلات‌های پیوند خورده که در غلظت‌های 0.5 تا 2.0٪ وزنی وزنی استفاده می‌شود. علاوه بر این، سیلیکون‌های ضخیم (تقریباً در 10٪ وزنی / وزنی استفاده می‌شود) غالباً برای کمک به تجمع ویسکوزیته و به عنوان کمکی برای پردازش استفاده می‌شوند. این سیلیکاها به دلیل ساختار بالاتر و توانایی تمیز کنندگی بسیار پایین با آن‌هایی که به عنوان ساینده استفاده می‌شوند تفاوت دارند.

رطوبت گیرها

از مواد رطوبت ساز برای جلوگیری از جداسازی و تبخیر آب استفاده می‌شود، برای ایجاد یک ظاهر صاف و براق و برای ارائه یک سیستم تحویل همگن.

گلیسرین و سوربیتول متداول ترین ترکیباتی هستند که برای این منظور استفاده می‌شوند و اساساً بر اساس سازگاری آن‌ها با سایر مواد افزودنی فرمولاسیون و هزینه مواد اولیه است. گلیسرین و سوربیتول به صورت ترکیبی استفاده می‌شوند زیرا فرمولاسیون تمام سوربیتول هنوز از ‘cappingoff’ و ظاهر رشته‌ای رنج می‌برد، در حالی که تمام فرمولاسیون گلیسرین اجازه استفاده از اصلاح کننده های رئولوژی و ویسکوزیته را نمی‌دهد، در نتیجه خطر جداسازی مواد هنگام ذخیره طولانی مدت افزایش می‌یابد.

از این رو، تولید کنندگان اغلب به فرمولاسیون‌های حاوی آب، گلیسرین و سوربیتول بسنده می‌کنند. فرمولاسیون غیر آبی به دلیل مطلوب نیست به هزینه زیاد و محدودیت در تحویل / اثر بخشی فلوراید. غلظت‌های همدست کننده در خمیردندان‌ها به طور معمول بین 20 تا 30٪ وزنی وزنی است که بیشتر آن‌ها سوربیتول است.

فرمولاسیون خمیر دندان در پمپ‌ها به جای لوله‌ها، به دلیل افزایش خطر “بسته شدن” حاوی غلظت‌های مرطوب کننده بیشتری است. علاوه بر گلیسرین و سوربیتول، پروپیلن گلیکول، زایلیتول، ایزومالت و اریتریتول به عنوان ماده مرطوب کننده استفاده می‌شوند.

طعم‌ها

طعم‌ها در درجه اول به دلایل زیبایی / طعم خوش  اضافه می‌شوند. آن‌ها طعم اغلب ناخوشایند سورفاکتانت‌ها را می‌پوشانند، بسته به ترکیب طعم دهند‌ ای که استفاده می‌شود، باعث ایجاد طراوت و نفس کشیدن نفس و علائم حسی مانند خنک کننده، گرم شدن یا گزگز می‌شوند. به طور جهانی، از طعم‌های نعناع بیشتر استفاده می‌شود، اما موارد دیگر مانند گیاهان دارویی، دارچین یا لیمو نیز در بازارهای محلی یافت می‌شود. طعم‌ها گرانترین و فرارترین مواد هستند مواد افزودنی است و می‌تواند در غلظت‌های 0.3 تا 2.0٪ وزنی وزنی استفاده شود. سورفاکتانت‌ها در درجه اول مسئول پراکندگی طعم دهنده‌ها در خمیردندان‌ها هستند.

شیرین کننده‌ها

مواد شیرین کننده برای بهبود طعم و مزه آن‌ها به خمیر دندان اضافه می‌شود. تمام شیرین کننده‌های متداول مصنوعی هستند و اکثر تولیدکنندگان خمیر دندان از سدیم ساخارین یا حتی به ندرت از ساکارز استفاده می‌کنند. به طور معمول، از شیرین کننده‌ها در غلظت‌های کمتر از 0.5٪ وزنی بر وزن استفاده می‌شود. زایلیتول (که معمولاً در حدود 10٪ وزنی وزنی استفاده می‌شود) نیز می‌تواند یک شیرین کننده تلقی شود، اگرچه هدف اصلی و هنوز هم مورد بحث پیشگیری از پوسیدگی است.

رنگ آمیزی

رنگ خمیر دندان برای مقبولیت مصرف کننده مهم است. اکثر تولیدکنندگان تمایل به یک خمیر سفید دارند که می‌تواند با نوارهای رنگی مختلف ترکیب شود و مزایای متعددی را نشان دهد. سفیدی با افزودن دی اکسید تیتانیوم (تقریباً 1٪ وزنی  وزنی) حاصل می‌شود، در حالی که رنگ‌های مصنوعی (تقریباً 1/0٪ وزنی وزنی) برای تحقق نوارهای رنگی یا یک هسته رنگی اضافه می‌شوند و خمیردندان‌های شفاف (ضریب شکست تقریباً 1.45) با انتخاب ساینده (سیلیس) و نسبت خاصیت مرطوب کننده / آب حاصل می‌شود که به سایر مواد افزودنی نیز بستگی دارد.

 مواد نگهدارنده

فرمولاسیون خمیر دندان که حاوی سورفاکتانت یونی غالباً با مواد نگهدارنده (تقریباً 0.2٪ وزنی / وزنی) فرموله می‌شود تا از رشد باکتری در طول ذخیره سازی طولانی مدت جلوگیری کند. معمولاً از مواد نگهدارنده بنزوات سدیم، اتیل و متیل پارابن استفاده می‌شود. امروزه فرمولاسیون کمی حاوی مواد نگهدارنده است، زیرا به دلیل فشار اسمزی بالا در فاز آبی، در فرمولاسیون‌هایی با سطح رطوبت زیاد از رشد میکروارگانیسم‌ها جلوگیری می‌شود. علاوه بر این، سورفاکتانت‌های آنیونی ذاتاً ضد میکروبی هستند و ترکیبات طعم دهنده نیز به پایداری کمک می‌کنند.

 آب

بدون شک ارزانترین ماده افزودنی که تولید کنندگان سعی در به حداکثر رساندن فرمولاسیون خمیر دندان دارند، آب است. آب یک حلال مهم برای مواد فعال غیر آلی و از همه مهمتر فلوراید است. برای حذف کلسیم و عناصر کمیاب که می‌توانند ثبات و فراهمی زیستی مواد فعال را کاهش دهند، ابتدا باید آب تصفیه شود. فرمولاسیون‌های غیرآبی این ضرر را دارند که مواد فعال غیر آلی در حالت جامد وجود دارند و قبل از اینکه بتوانند با بافت‌های مورد نظر خود تعامل کنند، لازم است ابتدا توسط بزاق حل شوند. از این رو، آب ماده مهمی است.

 سایر مواد کمکی

میکا (بخشی از خانواده معدنی فیلوسیلیکات) به دلیل درخشش و توانایی صیقل دهی در خمیردندان‌ها استفاده می‌شود. از هیدروکسید سدیم برای تنظیم pH استفاده می‌شود، از اتانول به عنوان یک حلال و از پلی اتیلن و پلی پروپیلن گلیکول به عنوان مواد مرطوب کننده، پراکنده کننده و پراکنده نگه داشتن صمغ زانتان در خمیر دندان استفاده می‌شود. دیگر داروهای قابل توجه (که به دلیل عدم وجود مدارک معتبر توسط برخی از تولیدکنندگان اغلب “اثربخشی” نسبت داده می‌شود) ویتامین‌های C و E به عنوان آنتی اکسیدان و آلانتوئین برای “سلامت لثه”، آنزیم‌ها (به عنوان مثال گلوکز اکسیداز، لاکتوفرین، لاکتوپراکسیداز، لیزوزیم) برای جلوگیری از رشد پلاک و عصاره‌های گیاهی برای خواص ضد میکروبی آن‌ها کاربرد دارد.

سخن پایانی

امروزه خمیردندان‌های تخصصی برای رفع مشکلات دندان‌ها تولید و به بازارا عرضه شده‌اند. ما در وب سایت داروخانه آنلاین نسخه اول انواع این خمیر دندان‌ها که شامل خمیر دندان سفید کننده، خمیر دندان ضد حساسیت، خمیر دندان ضد پوسیدگی، خمیر دندان مناسب دندان ارتودنسی، خمیر دندان رفع بوی بد دهان و خمیر دندان کامل را ارائه کرده‌ایم.

با مراجعه به پایگاه اینترنتی داروخانه و مطالعه توضیحات محصولات و امکان مقایسه کیفی و کمی، می توانید خرید آگاهانه‌تری داشته باشید.

سابقه بهداشت فردی به دوران ماقبل تاريخ بر می‌گردد. احتمالاً انسان نخستين دريافته بود كه بين پاكيزگی دست و بدن با بيماری‌ها رابطه وجود دارد. براساس شواهدی كه از 8/1 ميليون سال قبل به دست آمده است، انسان‌های اوليه آب را می‌جوشاندند و از آن برای شستشو استفاده می‌كردند. ضمناً آن‌ها خانواده‌ها و جوامع كوچكشان را برای دسترسی به آب در كنار جوی‌ها و رودخانه‌ها مكان می‌دادند. در آن زمان استفاده از ادرار انسان و حيوانات نيز برای تميز كردن بدن و لباس رايج بود (ماده قليايی كربنات آمونيوم كه از تخمير  اوره ادرار ايجاد می‌شود در تركيب با چربی‌ها صابون تشكيل می‌دهد وباعث حذف چرك می‌گردد.)

در دوران باستان (2500 ق م تا 476 ب م ) استحمام وشستشوی لباس توسعه پيدا كرد. در اين دوران برای اولين بار از مواد فعال سطحی (سورفكتانت) بعنوان تميز كننده استفاده بعمل آمد و با ساخت حمام‌های عمومی حمام كردن بعنوان يك آداب اجتماعی مورد توجه قرار گرفت.

صابون های ابتدايی با عصاره گيری ( آبی) از خاكستر قليايی گياهان ساخته می‌شد. بدين منظور گياهان مديترانه ای از جنس‌های Salsola, Salicornia ,Saponaria  بيشتر مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

براساس شواهدی از تاریخچه محصولات شوینده، واژه صابون (Soap ) از  نام يك تپه باستانی به نام ساپو (Sapo) در رم اقتباس شده است. در آن محل حيوانات  قربانی واجساد آن‌ها سوزانده می‌شد. به مرور زمان چربی بدن حيوانات و خاكستر باقی مانده از آن‌ها با آب باران شسته و وارد رودخانه تيبر (Tiber ) می‌گرديد. زنان آن منطقه دريافته بودند كه گل رس بستر رودخانه خاصيت شويندگی دارد لذا از آن برای شستن البسه و بدن استفاده بعمل می‌آوردند.

توليد هدفمند صابون به 2800 سال قبل از ميلاد مسيح برمی‌گردد. در آن زمان برای اولين بار چربی‌ها  به همراه خاكستر جوشانده شدند تا صابون (نمك اسيد چرب) از هيدروليز قليايی تری گليسيريد (استر) شكل بگيرد و گليسيرين (الكل) بعنوان ماده جانبی ايجاد شود. در آن زمان چربی مورد استفاده معمولاً از بز و چوب مورد مصرف از درخت غان بوده است. زنان برای لكه بری لباس از خاك لكه بری (Fullers earth ) استفاده می‌كردند و برای سفيد كردن لباس از گاز حاصل از سوزاندن گوگرد ( دی اكسيد گوگرد) بهره می‌جستند.

قرون وسطی ( 476 تا 1453 ميلادی ) در اروپا را بايد دوران پسرفت تمدن و بی توجهی به بهداشت قلمداد كرد. در آن زمان مردم يك ترس موهوم نسبت به آب پيدا كردند و آن را عامل بيماری می‌پنداشتند. خانه‌ها و خيابان‌های شهر از زباله و فضولات پاك نمی‌شدند و لباس‌ها ماه‌ها مورد شستشو قرار نمی‌گرفتند. عدم توجه به بهداشت باعث شد تا طاعون سياه در قرن چهاردهم ميلادی ده‌ها ميليون نفر را  به كام مرگ بفرستد. نكته جالب توجه اينكه صنعت عطرسازي در همان سال‌ها برای پوشاندن بوی بد بدن و لباس، رونق چشمگيری پيدا كرد:

مسلمانان در قرن هفتم ميلادی صابون را به اروپا صادر كردند و كم كم صنعت توليد صابون در غرب پاگرفت. در شمال اروپا صابون را بيشتر از چربی حيوانات ( Tallow ) بخصوص از چربی گاو و روغن ماهي درست می كردند و درجنوب اروپا (ايتاليا، اسپانيا و جنوب فرانسه) از روغن‌های گياهی و بطور ويژه روغن زيتون بهره می‌‌جستند، البته صابون ساخته شده از روغن‌های گياهی كيفيتی به مراتب بهتر از چربی های حيوانی داشت. بعداً صابون سازها با افزودن رايحه گياهان معطر به صابون بر جذابيت آن افزودند.

دوران رنسانس (1450 تا 1700 بعد از ميلاد) را دوران شكوفايی خرد و رشد هنر در اروپا می‌دانند. در اين زمان برخلاف دوره قبلی كه شستشوی بدن را باعث بازشدن روزنه‌های پوست و ورود عامل طاعون می‌دانستند، بهداشت فردی برای جلوگيری از بيماری‌ها موكداً توصيه می‌شد و پاكيزگی بعنوان يك ارزش اجتماعی مورد توجه قرار می‌گرفت. به همين دليل تجارت صابون رونق فراوانی پيدا كرد و كارخانه‌های زيادی در قرون 16 و17 ميلادی تاسيس شدند. در آن دوران، بندر مارسی در فرانسه بعنوان يك مركز اصلی برای توليد صابون در جهان شناخته می‌شد.

در قرون 18 و 19 ميلادی همزمان با رشد روز افزون دانش و صنعتی شدن كشورهای غربی، صابون از حالت يك كالای لوكس و گرانقيمت خارج شد و بعنوان يكی از ضروريات بهداشت فردی و جزيی از لوازم مصرفی خانوار مورد توجه قرار گرفت. در نيمه قرن نوزدهم بود كه دانشمند فرانسوی لويی پاستور ارتباط بين بسياری از بيماری‌ها با ميكروارگانيسم‌ها را كشف كرد و از آن زمان به بعد برنامه‌های بهداشتی و مبارزه با عوامل بيماری زا در تمام نقاط جهان دچار تحول شد. اولين ماشين‌های لباسشويی پدالی نيز در نيمه دوم قرن نوزدهم اختراع گرديد.

قرن بيستم را بايد پايان يكه تازی صابون به عنوان يگانه ماده شوينده بدن و لباس قلمداد كرد. محصولی با منشا طبيعی كه هزاران سال با اشكال مختلف همراه بشر رشد  و تكامل پيدا كرده بود با كشف الكتريسيته و انسان ورود به زندگی ماشينی ، عرصه را  به رقبای سنتتيك خود واگذار كرد به گونه‌ای كه امروز به مقدار محدود برای بهداشت فردی (Personal Care ) و به مقدار بسيار كمتر برای بهداشت خانه (Home Care) مورد استفاده قرار می‌گيرد.

تاریخچه محصولات شوینده،‌ بهداشتی و آرایشی بیانگر این است که در طول جنگ جهانی دوم، تحقيقات بر روی سنتر مواد شوينده شتاب زيادی پيدا كرد. از يك طرف كمبود چربی های حيوانی و گياهی به دليل شرايط جنگی و از طرف ديگر نياز سربازان به شستشوی لباس در آب‌های سخت و سرد باعث شد تا دترجنت‌های صناعی  (Synthetic) پا به عرصه وجود گذارند. نخستين دترجنت صناعی در سال 1916 صناعی سنتز و محصول آن در سال‌های 1930 وارد بازار آمريكا شد اما توليد انبوه اين محصولات از سال 1946 آغاز گرديد. اولين محصول از اين مواد كه به شوينده ساخته شده (Built Detergent )‌ معروف شد برای شستشوی لباس مورد استفاده قرار می‌گرفت. اين محصول حاوی ماده فعال سطحی (Surfactant)‌ و سازنده (Builder)‌ بود. ماده سازنده با حذف يون‌های مزاحم باعث می‌شود كه محصول شوينده در هر شرايطي كف كند و چرك را به خوبی از لباس بزدايد.

امروزه تعداد زيادي از محصولات پاك كننده، شوينده، بهداشتی و آرايشی در فروشگاه‌ها يافت می‌شود كه با اهداف خاصی توليد می‌گردند. موضع اثر بعضی از آن‌ها مانند پاك كننده‌ها و شوينده‌ها سطوح و لوازم موجود در خانه است (Home care)‌ مانند شيشه شوی، پودر لباسشويی، مايع ظرفشويی و … اما بسياری از آن‌ها مانند محصولات بهداشتی و آرايشی، بر روی بدن مورد استعمال  قرار می‌گيرند (Personal Care)‌ مانند: شامپو، خميردندان، كرم، رژ و …

منابع:

1.Stalmans, M. & Guhl, W. (2003). An Introduction to the Historical Developments of Laundry. Household and Personal Care Today, pp.17-22

2.Encyclopedia Britannica (2003). Man-made Fibre. Encyclopædia Britannica Premium Service.